بررسی و تبیین فرایند انتخاب نماگرهای سنجش و ارزیابی پایداری سکونتگاه های روستایی حوزه کلان شهری با تاکید بر کلان شهر تهران

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی و تبیین فرایند انتخاب نماگرهای سنجش و ارزیابی پایداری سکونتگاه های روستایی حوزه کلان شهری با تاکید بر کلان شهر تهران دارای ۲۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی و تبیین فرایند انتخاب نماگرهای سنجش و ارزیابی پایداری سکونتگاه های روستایی حوزه کلان شهری با تاکید بر کلان شهر تهران  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی و تبیین فرایند انتخاب نماگرهای سنجش و ارزیابی پایداری سکونتگاه های روستایی حوزه کلان شهری با تاکید بر کلان شهر تهران،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی و تبیین فرایند انتخاب نماگرهای سنجش و ارزیابی پایداری سکونتگاه های روستایی حوزه کلان شهری با تاکید بر کلان شهر تهران :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : جغرافیا و توسعه

تعداد صفحات :۲۵

امروزه رویکرد توسعه پایدار به عنوان چارچوبی برای تحلیل پایداری نظام سکونتگاه های انسانی به طور عام و سکونتگاه های روستایی به طور خاص از ارزش و اعتبار بالایی برخوردار است. اما به دلیل نسبی بودن مفهوم پایداری در شرایط متفاوت مکانی- زمانی، پیچیدگی های چشمگیری نیز فراروی پژوهشگران است و به همین دلیل تحلیل پایداری در شرایط متفاوت مستلزم در دسترس بودن نماگرهای مشخصی است که در انطباق کامل با واقعیات موضوع مورد نظر بوده و نیز امکان شناخت کامل ویژگی های جامعه مورد مطالعه را فراهم نماید تا به گونه ای مناسب راهکارهای پایدارسازی نیز مشخص گردند.حوزه های کلان شهری از جمله حوزه هایی است که به واسطه نظام متفاوت روابط مختلف سکونتگاهی و حضور و جریان نیروهای مختلف اجتماعی، اقتصادی و سیاسی نشات گرفته از قطب کلان شهری، سیمایی متفاوت را به کانون های روستایی خود بخشیده است به گونه-ای که متأثر از این نیروها و فرایندهای اثرگذار، سکونتگاه های روستایی آن از ویژگی های اجتماعی- فرهنگی، اقتصادی و زیست محیطی متفاوتی با سایر حوزه های روستایی برخوردارند و نماگرهای معمول و مرسوم قابلیت ارزیابی تمام واقعیات و نیروها و روندهای اثرگذار و اثرپذیر منحصربه فرد را در حوزه های کلان شهری ندارند، به همین دلیل، سنجش و ارزیابی پایداری در چنین فضایی مستلزم تدوین یک روش شناسی خاص و بسته های نماگر ویژه می باشد. این پژوهش با چنین رویکردی به دنبال تدوین و بومی سازی مجموعه ای از نماگرهای سنجش و ارزیابی پایداری در ابعاد مختلف برای سکونتگاه های روستایی واقع در حوزه کلان شهر تهران است. روش شناسی انجام این پژوهش مبتنی بر روش های تحلیلی- توصیفی و پیمایشی است.این پژوهش ضمن معرفی یک چارچوب روش شناختی نوین با استفاده از نظرسنجی از نخبگان علمی، تعداد ۶۴ نماگر (از بین تعداد ۲۰۶ نماگر) مشتمل بر ۱۵ نماگر محیطی- اکولوژیک، ۲۱ نماگر اجتماعی- فرهنگی، ۱۵ نماگر اقتصادی و ۱۳ نماگر کالبدی- زیرساختی را برای سنجش و ارزیابی پایداری روستاهای حوزه کلان شهری انتخاب کرده است که استفاده از آن ها امکان یک بررسی واقعیت گرا و تحلیل شرایط پایداری در سکونتگاه های روستایی محدوده های کلان شهری را فراهم می نماید. نتایج این پژوهش همچنین نشان می دهد که در ارتباط با تحلیل متوسط ارزش نماگرهای انتخاب شده نماگرهای اجتماعی- فرهنگی با ۷.۹۲ امتیاز در مقایسه با سایر نماگرها از اعتبار بیشتری در تحلیل پایداری برخوردارند. نماگرهای اقتصادی با ۷.۸ امتیاز، طبیعی با ۷.۳۴ امتیاز و نماگرهای کالبدی- زیرساختی نیز با ۷.۳۲ امتیاز در رتبه های بعدی قرار دارند.

کلید واژه: پایداری، پایداری روستایی، نماگر، نماگرهای پایداری، حوزه های کلان شهری