مقاله شوانوم عصب واگ با تظاهر دیس فاژی و کاشکسی طولانی مدت: گزارش موردی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله شوانوم عصب واگ با تظاهر دیس فاژی و کاشکسی طولانی مدت: گزارش موردی دارای ۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله شوانوم عصب واگ با تظاهر دیس فاژی و کاشکسی طولانی مدت: گزارش موردی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله شوانوم عصب واگ با تظاهر دیس فاژی و کاشکسی طولانی مدت: گزارش موردی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله شوانوم عصب واگ با تظاهر دیس فاژی و کاشکسی طولانی مدت: گزارش موردی :

مقاله شوانوم عصب واگ با تظاهر دیس فاژی و کاشکسی طولانی مدت: گزارش موردی که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در اسفند ۱۳۸۸ در مجله دانشکده پزشکی از صفحه ۸۸۳ تا ۸۸۶ منتشر شده است.
نام: شوانوم عصب واگ با تظاهر دیس فاژی و کاشکسی طولانی مدت: گزارش موردی
این مقاله دارای ۴ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله شوانوم
مقاله عصب واگ
مقاله کاشکسی

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
زمینه و هدف: شوانوم های دستگاه گوارش، تومورهای نادری هستند که بیشتر در بیماران با نوروفیبروماتوز دیده می شوند. موارد برخاسته از عصب واگ به ویژه به صورت اسپورادیک بسیار نادرتر می باشند.
معرفی بیمار: مرد ۳۴ ساله ای با استفراغ، دیسفاژی و کاشکسی پیشرونده به مدت چهارسال مراجعه کرد. بررسی های متعدد پاراکلینیک اولیه طبیعی بودند. وی با تشخیص بی اشتهایی عصبی به مدت سه سال درمان شد ولی بهبودی نداشت. بررسی های بیشتر نشانگر توده ای در هیاتوس دیافراگم بود و در لاپاراتومی توده ای در ناحیه انتهایی مری یافت شد که به طور کامل زرکسیون شد. بررسی ایمونوهیستوشیمی شوانوم خوش خیم گزارش نمود. بیمار بعد از جراحی بهبود یافت و به زندگی طبیعی بازگشت.
نتیجه گیری: شوانوم عصب واگ می تواند با دیسفاژی و کاشکسی تظاهر نماید در حالی که بررسی های آندوسکوپیک اولیه طبیعی باشد. بیماران با مشکلات جسمانی بدون تشخیص که به درمان های روانپزشکی پاسخ نمی دهند، باید مجددا مورد بررسی قرار گیرند تا مشکلات جسمی بدون تشخیص نمانند.