بررسی اثر دوران محرومیت غذایی و غذادهی دوباره بر تغییرات هورمون کورتیزول و شاخص های رشد در ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss (Wallbaum 1792

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی اثر دوران محرومیت غذایی و غذادهی دوباره بر تغییرات هورمون کورتیزول و شاخص های رشد در ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss (Wallbaum 1792 دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی اثر دوران محرومیت غذایی و غذادهی دوباره بر تغییرات هورمون کورتیزول و شاخص های رشد در ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss (Wallbaum 1792  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی اثر دوران محرومیت غذایی و غذادهی دوباره بر تغییرات هورمون کورتیزول و شاخص های رشد در ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss (Wallbaum 1792،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی اثر دوران محرومیت غذایی و غذادهی دوباره بر تغییرات هورمون کورتیزول و شاخص های رشد در ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss (Wallbaum 1792 :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : علوم آبزیان

تعداد صفحات :۱۲

در این پژوهش، اثر چهار رژیم غذادهی بر هورمون کورتیزول مورد مطالعه قرار گرفت. این پژوهش در قالب ۴ تیمار و ۳ تکرار به گونه کاملا تصادفی، به مدت ۶۵ روز انجام شد و از تعداد ۲۳ عدد ماهی قزل آلای رنگین کمان در هر واحد پرورشی، با میانگین وزنی ۴۷.۱۹±۰.۴۲ گرم استفاده گردید. تیمارها به ترتیب عبارت بودند از: تیمار A: شاهد، با غذادهی به طور مداوم. تیمار B: 4 هفته گرسنگی و ۵ هفته غذادهی دوباره. تیمار C: 3 هفته گرسنگی و ۵ هفته غذادهی دوباره، تیمار D: 2 هفته گرسنگی و ۵ هفته غذادهی دوباره. غذادهی در حد اشتها و دو بار در روز صورت پذیرفت. شاخص هایی از قبیل هورمون کورتیزول، ضریب رشد ویژه، ضریب تبدیل غذایی و درصد مصرف غذای روزانه، اندازه گیری گردیدند. خون گیری جهت اندازه گیری هورمون کورتیزول در ابتدای آزمایش و انتهای گرسنگی و هر ۱۲ روز یک بار انجام شد. در بررسی ضریب رشد ویژه، بیش ترین میزان متعلق به تیمارهای B و C بوده که این دو تیمار با سایر تیمارها اختلاف معنی دار داشتند (P<0.01) ولی با یکدیگر تفاوتی را نشان ندادند. در بررسی های ضریب تبدیل غذایی، تفاوتی بین تیمارها مشاهده نگردید (P<0.05). میزان هورمون کورتیزول پلاسما در دوران گرسنگی، روند افزایشی را نشان داد، اما در دوران غذادهی دوباره، تغییرات چندانی در غلظت این هورمون دیده نشد. با توجه به این مساله که کورتیزول متاثر از دستکاری عامل های محیطی و استرس زاهای گوناگون است و در زمانی اندک به سرعت تغییر می کند، پیشنهاد می شود که در مطالعات آتی دستکاری و استرس دهنده های محیطی کمینه شود تا بتوان روند دقیق تغییرات کورتیزول مورد بررسی قرار گیرد.

کلید واژه: ضریب رشد ویژه، ضریب تبدیل غذایی، غذادهی دوباره، قزل آلای رنگین کمان، کورتیزول، محرومیت غذایی