مقاله تاثیر برگشت به حالت اولیه فعال و غیرفعال بر سلول های خونی سیستم ایمنی ورزشکاران

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله تاثیر برگشت به حالت اولیه فعال و غیرفعال بر سلول های خونی سیستم ایمنی ورزشکاران دارای ۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تاثیر برگشت به حالت اولیه فعال و غیرفعال بر سلول های خونی سیستم ایمنی ورزشکاران  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تاثیر برگشت به حالت اولیه فعال و غیرفعال بر سلول های خونی سیستم ایمنی ورزشکاران،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تاثیر برگشت به حالت اولیه فعال و غیرفعال بر سلول های خونی سیستم ایمنی ورزشکاران :

مقاله تاثیر برگشت به حالت اولیه فعال و غیرفعال بر سلول های خونی سیستم ایمنی ورزشکاران که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در تابستان ۱۳۸۷ در مجله دانشگاه علوم پزشکی قم از صفحه ۱۵ تا ۲۰ منتشر شده است.
نام: تاثیر برگشت به حالت اولیه فعال و غیرفعال بر سلول های خونی سیستم ایمنی ورزشکاران
این مقاله دارای ۶ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله برگشت به حالت اولیه
مقاله برگشت فعال به حالت اولیه
مقاله برگشت غیرفعال به حالت اولیه
مقاله شمارش افتراقی گلبول های سفید خون
مقاله ورزشکاران حرفه ای

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
زمینه و هدف: ورزش، بر عناصر و اجزای مختلف سیستم ایمنی، تاثیرگذار است. هدف این مطالعه، مقایسه تاثیر دو نوع برگشت به حالت اولیه یعنی برگشت فعال (AR) و غیرفعال (RR)، بر سلول های خونی سیستم ایمنی در اثر ورزش شدید تا حد درماندگی در ورزشکاران مرد بود.
روش بررسی: ۲۰ ورزشکار مرد، پس از اخذ رضایت آگاهانه انتخاب شدند. آزمودنی ها به طور تصادفی به دو گروه ۱۰ نفره تقسیم شدند. از آن ها در سه مرحله (بلافاصله قبل و بعد از ورزش، و بلافاصله بعد از برگشت به حالت اولیه)، خونگیری و شمارش افتراقی لکوسیت ها، انجام شد. پروتکل تمرینی عبارت بود از: پروتکل چند مرحله ای بروس تا حد درماندگی و سپس انجام AR (گروه اول)؛ و RR (گروه دوم). داده ها، با آزمون Wilcoxon signed-rank و Mann-Whitney تجزیه و تحلیل شدند (a=%۵).
یافته ها: انجام یک جلسه فعالیت ورزشی درمانده ساز، موجب افزایش معنی داری در تعداد گلبول های سفید خون محیطی ورزشکاران، بجز ائوزینوفیل ها شد(P<0.05). تفاوت معنی داری در مقادیر ائوزینوفیل ها، قبل و بعد از ورزش در ۲ گروه مشاهده نشد. انجام ۱۵ دقیقه AR، نسبت به RR، تفاوت معنی داری در شمارش گلبول های سفید و زیرگروه های آن ها ایجاد نکرد.
نتیجه گیری: انجام یک جلسه فعالیت ورزشی درمانده ساز، لکوسیت های خون محیطی، بجز ائوزینوفیل ها را افزایش داد. هم چنین، ۱۵ دقیقه برگشت به حالت اولیه به صورت فعال و غیرفعال، از نظر تاثیر در تعداد لکوسیت های خون محیطی ورزشکاران، با یکدیگر اختلافی نداشت؛ یعنی نوع برگشت به حالت اولیه، بر شمارش لکوسیت های ورزشکار، تاثیر خاص و متفاوتی برجای نگذاشت. در واقع، اگر تغییری در شمارش لکوسیت ها در طی ورزش و بعد از آن ایجاد گردید، این تغییر، تحت تاثیر نوع برگشت به حالت اولیه در مدت ۱۵ دقیقه قرار نگرفت. ضمنا، در شرایط برقرار شده در این مطالعه، تعداد کلوسیت های خون محیطی، پس از انجام برگشت از نوع AR و یا RR، همچنان بالاتر از سطح پایه باقی ماند.