مقاله بررسی کارایی راکتور بافلدار بی هوازی اصلاح شده MABR در حذف نیتروژن از فاضلاب

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی کارایی راکتور بافلدار بی هوازی اصلاح شده MABR در حذف نیتروژن از فاضلاب دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی کارایی راکتور بافلدار بی هوازی اصلاح شده MABR در حذف نیتروژن از فاضلاب  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی کارایی راکتور بافلدار بی هوازی اصلاح شده MABR در حذف نیتروژن از فاضلاب،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی کارایی راکتور بافلدار بی هوازی اصلاح شده MABR در حذف نیتروژن از فاضلاب :

مقاله بررسی کارایی راکتور بافلدار بی هوازی اصلاح شده MABR در حذف نیتروژن از فاضلاب که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در زمستان ۱۳۸۸ در سلامت و محیط ایران از صفحه ۲۸۴ تا ۲۹۵ منتشر شده است.
نام: بررسی کارایی راکتور بافلدار بی هوازی اصلاح شده MABR در حذف نیتروژن از فاضلاب
این مقاله دارای ۱۲ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله نیتریفیکاسیون
مقاله دنیتریفیکاسیون
مقاله راکتور بافلدار بی هوازی اصلاح شده (MABR)

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
زمینه و هدف: ترکیبات نیتروژن در فاضلاب عمدتا به چهار صورت آلی، آمونیاکی، نیترات و نیتریت می باشند. غلظت نیتروژن کل در فاضلاب شهری معمولا در محدوده ۲۵ تا ۴۵ میلی گرم در لیتر بر حسب نیتروژن قرار دارد که مهم ترین مشکل در مورد با آن، میزان تمایل اکسیژن خواهی و اثرات بهداشتی آن است. راکتور بافلدار غیر هوازی، سیستمی است که در آن ردیف هایی از بافل ها برای هدایت جریان فاضلاب وجود دارند.
روش بررسی: در این تحقیق ۹ ماهه، جهت انجام نیتریفیکاسیون و دنیتریفیکاسیون هم زمان، از یک راکتور بافلدار بی هوازی اصلاح شده به ابعاد ۱۵×۳۰×۱۰۴ سانتی متر و حجم مفید ۱۵ لیتر با هشت بخش استفاده گردید که در بافل هفتم اقدام به هوادهی شد تا طی آن آمونیاک در یک محیط هوازی به نیتریت و نیترات اکسید گردد.
یافته ها: دنیتریفیکاسیون تقریبا به طور کامل در دو بخش ابتدایی راکتور بافلدار بی هوازی و به ترتیب با راندمان ۶۰ تا ۸۴ درصد حذف نیتروژن نیتراتی تا بخش چهارم اتفاق افتاد. هم چنین حذف بار نیتروژن ورودی در شرایط ورود شوک بار نیتروژن (۴ برابر میزان آخرین غلظت نیتروژن ورودی به راکتور) پس از گذشت یازده روز به شرایط اولیه بازگشت. جهت بررسی و پردازش اطلاعات دریافت شده در طی تحقیق، از روش شبکه عصبی مصنوعی نیز استفاده گردید به طوری که میزان خطای مشاهده شده در ۱۰ مورد آزمایش فرضی کمتر از ۱۵ درصد بود.
نتیجه گیری: راکتور بافلدار بی هوازی تا غلظت ورودی ۲۰۰ میلی گرم بر لیتر قابلیت رساندن غلظت نیتروژن نیتراتی موجود در فاضلاب به حد استاندارد سازمان حفاظت محیط زیست ایران (۵۰ میلی گرم بر لیتر برحسب نیترات و ۱۰ میلی گرم بر لیتر برحسب نیتروژن) را دارا می باشد.