مقایسه تاثیر پماد تتراسیکلین چشمی ۱% و پماد اریترومایسین چشمی ۰.۵% در پیشگیری از کنژنکتیویت نوزادان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه تاثیر پماد تتراسیکلین چشمی ۱% و پماد اریترومایسین چشمی ۰.۵% در پیشگیری از کنژنکتیویت نوزادان دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه تاثیر پماد تتراسیکلین چشمی ۱% و پماد اریترومایسین چشمی ۰.۵% در پیشگیری از کنژنکتیویت نوزادان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه تاثیر پماد تتراسیکلین چشمی ۱% و پماد اریترومایسین چشمی ۰.۵% در پیشگیری از کنژنکتیویت نوزادان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه تاثیر پماد تتراسیکلین چشمی ۱% و پماد اریترومایسین چشمی ۰.۵% در پیشگیری از کنژنکتیویت نوزادان :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی کردستان

تعداد صفحات :۸

زمینه و هدف: افتالمیا نئوناتوروم، نوعی کنژنکتیویت است که در ۴ هفته اول تولد رخ می دهد و شایعترین بیماری چشمی نوزادان است. این مطالعه به منظور مقایسه تاثیر پماد تتراسیکلین %۱ چشمی با پماد اریترومایسین چشمی %۰.۵ در جلوگیری یا کاهش بروز عفونت ملتحمه نوزادان انجام گردیده است.روش بررسی: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی شده یک سوکور تک مرکزی بدون دارونما اجرا گردید. این مطالعه روی نوزادان ترم متولد شده به روش طبیعی یا سزارین در بخش بعد از زایمان در بیمارستان بعثت سنندج به مدت یک سال از بهار ۱۳۸۹ تا بهار ۱۳۹۰ بر روی ۳۳۰ نوزاد صورت گرفته است. نوزادان به روش بلوک بندی ۳ تائی به ۳ گروه ۱۱۰ نفری A, B, C تقسیم شدند. بعد از گرفتن رضایت نامه کتبی از والدین و یک ساعت بعد از تولد در گروه A یک سانتی متر پماد تتراسیکلین %۱ چشمی و در گروه B یک سانتی متر از پماد اریترومایسین %۰.۵ چشمی در چشم ها استفاده گردید گروه C، گروه کنترل بود که اقدامی صورت نگرفت. تمامی نوزادان در پایان هفته اول، پایان هفته دوم و پایان هفته چهارم معاینه شدند. داده ها با نرم افراز SPSS و آزمون کای دو و t-test، تحلیل گردید.یافته ها: در گروه های تتراسیکلین، اریترومایسین و بدون پیشگیری به ترتیب ۲۲ نوزاد (%۲۰)، ۱۶ نوزاد (%۱۴.۵) و ۲۵ نوزاد (%۲۲.۷)، دچار کنژنکتیویت شدند و تفاوت معنی داری بین سه گروه فوق، از نظر بروز علائم کنژنکتیویت وجود نداشت.نتیجه گیری: با توجه به شیوع بالای کنژنکتیویت در گروهی که پیشگیری دریافت نکردند و با توجه به عوارضی که کنژنکتیویت می تواند برای نوزاد ایجاد کند (به خصوص در نوع کنژنکتیویت گنوکوکی)، لزوم پیشگیری از کنژنکتیویت نوزادی کاملا منطقی به نظر می رسد. اما از آن جایی که تاثیر تتراسیکلین و اریترومایسین در کاهش بروز کنژنکتیویت از نظر آماری معنی دار نبود، نیاز به مطالعات جامع تر و بررسی داروهای دیگر مثل بتادین و یا نیترات نقره لازم به نظر می رسد. تا داروی مناسب برای پیشگیری از کنژنکتیویت نوزادی تهیه گردد.

کلید واژه: تتراسیکلین، اریترومایسین، کنژنکتیویت نوزادان