مطالعه اثر اسانس آویشن شیرازی و اسید استیک بر تولید توکسین TDH باکتری ویبریوپاراهمولیتیکوس

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مطالعه اثر اسانس آویشن شیرازی و اسید استیک بر تولید توکسین TDH باکتری ویبریوپاراهمولیتیکوس دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مطالعه اثر اسانس آویشن شیرازی و اسید استیک بر تولید توکسین TDH باکتری ویبریوپاراهمولیتیکوس  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مطالعه اثر اسانس آویشن شیرازی و اسید استیک بر تولید توکسین TDH باکتری ویبریوپاراهمولیتیکوس،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مطالعه اثر اسانس آویشن شیرازی و اسید استیک بر تولید توکسین TDH باکتری ویبریوپاراهمولیتیکوس :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : گیاهان دارویی

تعداد صفحات :۹

مقدمه: مصرف غذاهای دریایی آلوده به ویبریوپاراهمولیتیکوس می تواند سبب ایجاد گاستروآنتریت در انسان شود. توکسین همولیزین مستقیم مقاوم به حرارت از عوامل حدت ارگانیسم بوده و نقش مهمی در بیماریزایی دارد.هدف: هدف از مطالعه بررسی اثرات اسانس آویشن شیرازی و اسید استیک روی میزان تولید توکسین همولیزین مقاوم به حرارت توسط باکتری ویبریوپاراهمولیتیکوس در غلظت های تحت بازدارنده این ترکیبات بود.روش بررسی: تولید توکسین باکتری در ۵ غلظت اسانس آویشن شیرازی (صفر، ۰.۰۰۵، ۰.۰۱۵، ۰.۰۳، ۰.۰۴۵ درصد)، ۳ سطح pH (7.5، ۶.۵ و ۵.۵) حاصل از اسید استیک و سه درجه حرارت نگهداری (۳۵، ۲۵ و ۸ درجه سانتی گراد) در محیط کشت آبگوشت قلب و مغز مورد بررسی قرار گرفت و پس از ایجاد کدورت در محیط، تعداد باکتری ها شمارش شد و توکسین توسط کیت KAP-Rpla اندازه گیری شد.نتایج: تیترتوکسین تولیدی در pH= 7.5 و دمای ۳۵ درجه در حالت صفر اسانس آویشن شیرازی ۱/۲۵۶ بود، در حالی که این میزان در شرایط مشابه در حالت ۰.۰۱۵ درصد اسانس برابر با ۱/۳۲ بود. همچنین تیترتوکسین در دمای ۲۵ درجه و pH= 6.5 برابر با ۱/۲۵۶ بود در صورتی که این میزان با شرایط یکسان در حالت ۰.۰۱۵ درصد اسانس آویشن شیرازی ۱/۸ بود.نتیجه گیری: اسانس آویشن شیرازی به همراه pH ها و دماهای مختلف نگهداری بر میزان تولید توکسین همولیزین مستقیم مقاوم به حرارت (TDH)توسط باکتری اثر کاهشی دارند. پیشنهاد می شود این مطالعه در مدل غذایی نیز مورد بررسی قرار گیرد تا در صورت مثبت بودن اثرات آن بتوان از این ترکیبات به عنوان نگهدارنده مناسب جهت پیشگیری از بیماریزایی ویبریوپاراهمولیتیکوس استفاده کرد.

کلید واژه: اسید استیک، اسانس آویشن شیرازی، ویبریوپاراهمولیتیکوس، TDH