اثربخشی مایکوفنولات موفتیل در درمان بیماران مبتلا به پمفیگوس ولگاریس مقاوم به درمان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثربخشی مایکوفنولات موفتیل در درمان بیماران مبتلا به پمفیگوس ولگاریس مقاوم به درمان دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثربخشی مایکوفنولات موفتیل در درمان بیماران مبتلا به پمفیگوس ولگاریس مقاوم به درمان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثربخشی مایکوفنولات موفتیل در درمان بیماران مبتلا به پمفیگوس ولگاریس مقاوم به درمان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثربخشی مایکوفنولات موفتیل در درمان بیماران مبتلا به پمفیگوس ولگاریس مقاوم به درمان :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : پوست و زیبایی

تعداد صفحات :۱۰

زمینه و هدف: پمفیگوس از بیماری های شایع خودایمنی تاولی است که نیازمند درمان با سرکوب کننده ایمنی سیستمیک می باشد. سرکوب کننده های ایمنی پیش آگهی بیماران پمفیگوس را در دهه اخیر تغییر داده، اما استفاده طولانی مدت آن ها همراه با عوارض قابل توجهی می باشد. امروزه سعی بر استفاده از داروهایی جدیدتر با عوارض جانبی کمتر در این بیماری می باشد. یکی از این داروها مایکوفنولات موفتیل می باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثرات درمانی این دارو در بیماران مبتلا به پمفیگوس ولگاریس مقاوم به درمان می باشد.روش اجرا: پرونده ۳۰۰ بیمار مبتلا به پمفیگوس ولگاریس مرور شد و از میان آن ها ۲۸ پرونده که به دلیل مقاومت به درمان، داروی مایکوفنولات موفتیل دریافت کرده بودند وارد مطالعه شدند. اطلاعات با استفاده از پرونده ها در پرسش نامه ای جمع آوری و سپس با استفاده از آزمون همبستگی Kendall”s tau-c، آزمون Mann-Whitney و تحلیل واریانس تحلیل آماری داده ها انجام شد.یافته ها: نسبت مرد به زن ۱.۸:۱ بود. میانگین سنی بیماران ۴۳.۳±۱۳.۶ سال بود. بیماران تحت درمان با ۲ gr/day مایکوفنولات همراه ۱ mg/kg/day پردنیزولون قرار داشتند. هفده بیمار (۱۰ مرد و ۷ زن) بهبودی کامل داشتند، ارتباط معناداری بین پاسخ به درمان و جنسیت بیماران وجود نداشت (P=0.58). اختلاف معناداری بین میانگین سنی بیماران بهبودیافته و مقاوم به درمان وجود نداشت (P=0.77). ارتباط معناداری بین پاسخ به درمان با شدت درگیری مخاطی (P=0.8) و شدت درگیری پوستی (P=0.8) وجود نداشت. ۱۰ بیمار که مایکوفنولات را بیش از ۱۲ ماه دریافت کرده بودند پاسخ درمانی مناسب داشتند و طی دوره پی گیری بدون نیاز به مکمل دیگر هیچ عودی نداشتند.نتیجه گیری: شروع اثر مایکوفنولات موفتیل آهسته است، اما مکملی مفید و با عوارض جانبی کم در درمان بیماران پمفیگوس ولگاریس، خصوصا بیماران مقاوم به درمان، می باشد.

کلید واژه: پمفیگوس ولگاریس، مایکوفنولات موفتیل، بیماری های تاولی، درمان