بررسی مقایسه ای ماست سل ها در لیکن پلان و واکنش لیکنوئید دهان با رنگ آمیزی تولوئیدین بلو

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی مقایسه ای ماست سل ها در لیکن پلان و واکنش لیکنوئید دهان با رنگ آمیزی تولوئیدین بلو دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی مقایسه ای ماست سل ها در لیکن پلان و واکنش لیکنوئید دهان با رنگ آمیزی تولوئیدین بلو  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی مقایسه ای ماست سل ها در لیکن پلان و واکنش لیکنوئید دهان با رنگ آمیزی تولوئیدین بلو،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی مقایسه ای ماست سل ها در لیکن پلان و واکنش لیکنوئید دهان با رنگ آمیزی تولوئیدین بلو :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : تحقیق در علوم دندانپزشکی

تعداد صفحات :۸

سابقه و هدف: از آنجایی که طبق مطالعات قبلی از لحاظ هیستوپاتولوژیکی نوع و تعداد ماست سل ها در (Oral Lichen Planus) OLP تغییر می یابد. هدف از این مطالعه، بررسی مقایسه ای ماست سل ها به منظور کمک به شناسایی بیماری OLP و افتراق آن از(Oral Lichenoid Reaction) OLR .مواد و روش ها: تحقیق حاضر یک مطالعه توصیفی است که بر روی ۳۴ بلوک پارافینه لیکن پلان و ۲۶ بلوک پارافینه ضایعات لیکنوئید دهان از بایگانی بخش پاتولوژی دانشکده دندانپزشکی و بیمارستان شهید بهشتی بابل انجام شد. برش های ۵ میکرونی تهیه شده از بلوک های پارافینی با رنگ آمیزی تولوئیدین بلو به روش استاندارد رنگ آمیزی و سپس با میکروسکوپ نوری بررسی شدند. در نهایت ماست سل ها بر حسب تعداد کل، تعداد سلول های دگرانوله و نسبت ماست سل های دگرانوله به کل ماست سل ها بررسی و محاسبه گردیدند و در نهایت داده ها با کمک نرم افزار SPSS 18 و با آزمون Mann-Whitney مورد تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: نمونه ها شامل ۳۴ مورد لیکن پلان (۲۳ زن و ۱۱ مرد با میانگین سنی ۴۷.۳۵±۱۳.۰۱ سال) و ۲۶ مورد لیکنوئید دهان (۱۴ زن و ۱۲ مرد با میانگین سنی ۴۰.۴۶±۱۲.۹۱ سال) تعداد کل ماست سل ها و همچنین تعداد سلول های دگرانوله بطور معنادار در گروه لیکن پلان دهان بیشتر از گروه دارای ضایعات لیکنوئید دهان بود (P<0.05). اما نسبت سلول های دگرانوله به کل سلول ها بین دو گروه لیکن پلان و لیکنوئید اختلاف معناداری نداشت (P>0.05).نتیجه گیری: به نظر می رسد که تعداد کلی ماست سل ها و ماست سل های دگرانوله را در لیکن پلان دهانی نسبت به واکنش لیکنوئید دهان بیشتر باشد و احتمالا می تواند بعنوان یک ویژگی تشخیصی در افتراق هیستوپاتولوژیک لیکن پلان از واکنش لیکنوئید دهان بکار رفته و تفاوت درمانی این دو ضایعه را توجیه نماید.

کلید واژه: ماست سل، لیکن پلان دهانی، واکنش لیکنوئید دهانی