بررسی ارتباط پلی مورفیسم Q192R ژن پاراکسوناز ۱ (PON1) با ترکیبات لیپوپروتئین با دانسیته بالا (HDL) در بیماران درمان شده با لواستاتین

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی ارتباط پلی مورفیسم Q192R ژن پاراکسوناز ۱ (PON1) با ترکیبات لیپوپروتئین با دانسیته بالا (HDL) در بیماران درمان شده با لواستاتین دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی ارتباط پلی مورفیسم Q192R ژن پاراکسوناز ۱ (PON1) با ترکیبات لیپوپروتئین با دانسیته بالا (HDL) در بیماران درمان شده با لواستاتین  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی ارتباط پلی مورفیسم Q192R ژن پاراکسوناز ۱ (PON1) با ترکیبات لیپوپروتئین با دانسیته بالا (HDL) در بیماران درمان شده با لواستاتین،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی ارتباط پلی مورفیسم Q192R ژن پاراکسوناز ۱ (PON1) با ترکیبات لیپوپروتئین با دانسیته بالا (HDL) در بیماران درمان شده با لواستاتین :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد

تعداد صفحات :۱۶

زمینه و هدف: وظیفه آنتی اکسیدانی HDL به عهده آنزیم پاراکسوناز (PON1) 1می باشد. استاتین ها بر غلظت و بیان ژن PON1 تاثیرگذار هستند. لذا اسیدهای چرب تشکیل دهنده فسفولیپیدها را در HDL دچار تغییر می کنند. این مطالعه با هدف، بررسی اثر لوواستاتین بر فعالیت پاراکسوناز ۱ خون و تاثیر بر ترکیبات فسفولیپیدی HDL در ژنوتیپ های پلی مورفیسم Q192R انجام شده است.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی تحلیلی، ۱۳۱ نفر دارای LDL بالای ۱۳۰ mg/dl (گروه مورد) و ۱۳۴ نفر دارایLDL کمتر از ۱۳۰ mg/dl (گروه شاهد) از افراد مراجعه کننده به کلینیک داخلی بیمارستان آیت اله کاشانی شهرکرد به روش در دسترس انتخاب شدند. گروه مورد طبق نظر متخصص به دو گروه دریافت کننده لواستاتین (۷۶ نفر) و گروهی که هیچ دارویی دریافت نکردند (۵۵ نفر) تقسیم شدند. در مرحله اول از تمامی افراد ۷۶ ml خون ناشتا گرفته شد و سطح سرمی گلوکز، کلسترول توتال، تری گلیسرید، HDL-C، LDL-C، کراتینین، آپولیپوپروتئین A1، آپولیپوپروتئین B،LDL اکسید شده (OxLDL)، فعالیت پاراکسونازی و آریل استرازی PON1 اندازه گیری شد. ژنوتیپ های پلی مورفیسم Q192R با استفاده از روش PCR-RFLP مشخص گردید. ۲ ماه پس از درمان در افراد دریافت کننده لواستاتین مجددا پروفایل های لیپیدی و فعالیت آنزیم پاراکسوناز و ترکیب اسیدهای چرب اندازه گیری شد. نتایج حاصل با استفاده از آزمون های آماری در نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: به دنبال مصرف لواستاتین فعالیت پاراکسونازی PON1، درصد اسید استئاریک، اسید اولئیک، اسید لینولئیک و اسید ایکوزوپنتانوئیک نسبت به قبل از درمان افزایش نشان داد. فراوانی آلل Q در گروه شاهد ۰.۷۷ و در گروه مورد ۰.۷۰ بود (P=0.24) همچنین درصد اسید اولئیک، اسید لینولئیک، اسید ایکوزوپنتانوئیک و فعالیت پاراکسونازی بعد از درمان در ژنوتیپ QR/RR نسبت به QQ افزایش بیشتری نشان داد.نتیجه گیری: بر طبق یافته های این مطالعه درمان بیماران با استفاده از لواستاتین در افراد دارای آلل R (QR/RR) با افزایش فعالیت پاراکسونازی و تغییر اسیدهای چرب غیر اشباع در فسفولیپیدهای HDL باعث تغییر ماهیت این ذرات شده و ممکن است باعث افزایش نقش این ذرات در کاهش بیماری های قلبی و عروقی شود.

کلید واژه: پاراکسوناز ۱، فسفولیپید، لیپوپروتئین با دانسیته بالا، لواستاتین