تاثیر شاخص های فرم زمین بر تنوع گونه ای گیاهان چوبی در بوم سازگان های جنگلی زاگرس میانی (مطالعه موردی: استان ایلام)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تاثیر شاخص های فرم زمین بر تنوع گونه ای گیاهان چوبی در بوم سازگان های جنگلی زاگرس میانی (مطالعه موردی: استان ایلام) دارای ۲۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تاثیر شاخص های فرم زمین بر تنوع گونه ای گیاهان چوبی در بوم سازگان های جنگلی زاگرس میانی (مطالعه موردی: استان ایلام)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تاثیر شاخص های فرم زمین بر تنوع گونه ای گیاهان چوبی در بوم سازگان های جنگلی زاگرس میانی (مطالعه موردی: استان ایلام)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تاثیر شاخص های فرم زمین بر تنوع گونه ای گیاهان چوبی در بوم سازگان های جنگلی زاگرس میانی (مطالعه موردی: استان ایلام) :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : علوم و فناوری چوب و جنگل (علوم کشاورزی و منابع طبیعی)

تعداد صفحات :۲۰

در این مقاله مهم ترین شاخص های تنوع و غنای گونه های چوبی به صورت کلان در سطح جنگل های زاگرس استان ایلام در ارتباط با سه عامل توپوگرافی شامل شیب، جهت و ارتفاع از سطح دریا، مورد مطالعه قرار گرفته است. نمونه برداری در ۴ منطقه مختلف با دامنه ارتفاعی ۲۴۰۰-۸۰۰ متر از سطح دریا انجام شد. مشخصه های بوم شناختی منطقه مطالعاتی با ۳۳۰ قطعه نمونه دایره ای شکل ۵۰۰ مترمربعی در یک شبکه منظم تصادفی با فاصله ارتفاعی ۱۰۰ متر، مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج این پژوهش در مجموع نشان داد، از نظر آماری، به استثنای میانگین شاخص منهینیک در طبقات شیب زمین، اختلاف سایر شاخص های تنوع و غنای گونه ای نسبت به عوامل توپوگرافی معنی دار بودند. در این راستا، اختلاف میانگین شاخص تنوع سیمپسون در طبقات مختلف ارتفاع از سطح دریا در سطح ۹۵ درصد و اختلاف میانگین طبقات سایر عوامل مورد بررسی، در سطح ۹۹ درصد معنی دار است. همچنین، بررسی های به عمل آمده نشان داد که به استثنای شاخص تنوع سیمپسون که منحصرا در آن، اختلاف طبقه اول ارتفاع از سطح دریا (۱۳۰۰-۸۰۰ متر) نسبت به طبقه سوم (بیش از ۱۸۰۰ متر) معنی دار است، در خصوص سایر شاخص های مورد بررسی، علاوه بر طبقات ارتفاعی اول و سوم، اختلاف طبقه دوم (۱۸۰۰-۱۳۰۰ متر) نیز نسبت به طبقه سوم معنی دار است. به عبارت دیگر، مقادیر شاخص های تنوع و غنای گونه ای در طبقات ارتفاعی مرتفع تر بیش تر بوده است. علاوه بر این، میانگین تمام شاخص های مورد مطالعه در جبهه های شمالی از جبهه های جنوبی و از مناطق بدون جهت، بیش تر است. در خصوص فاکتور شیب نیز شاخص های تنوع شانون- ونیر و سیمپسون در طبقه شیب اول (۱۰-۰ درصد) نسبت به سوم (۶۰-۳۰ درصد) و چهارم (بیش تر از ۶۰ درصد) و طبقه شیب دوم (۳۰-۱۰ درصد) نسبت به چهارم، از نظر آماری معنی دار بودند. همچنین میانگین شاخص های غنای گونه ای در اراضی کم شیب (۱۰-۰ درصد)، نسبت به مناطق با شیب بیش از ۳۰ درصد (طبقات سوم و چهارم)، افزایش معنی داری نشان داد، به طوری که تنوع گونه ای به طور نسبی در مناطق کم شیب از مناطق پرشیب بیش تر بوده و در خصوص شاخص های غنای گونه ای عکس این حالت مشاهده شد. دلیل این وضعیت آن است که در نتیجه کاهش نسبی تاج پوشش گونه های چوبی در مناطق کم شیب، مقادیر شاخص های تنوع گونه ای کاهش یافته و با توجه به افزایش نسبی درصد حضور گونه های چوبی (با تاج پوشش کم) در مناطق کم شیب، شاخص های غنای گونه ای تا حدودی افزایش یافته است.

کلید واژه: جنگل های زاگرس، تنوع گونه ای، غنای گونه ای، توپوگرافی، استان ایلام