دانش رسان |
مرکز علم و دانش کشور مقاله مقایسه تاثیر دو روش مدین و پارامدین بر سردرد پس از بی حسی داخل نخاعی در عمل سزارین
در حال بارگذاری
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
مقاله مقایسه تاثیر دو روش مدین و پارامدین بر سردرد پس از بی حسی داخل نخاعی در عمل سزارین دارای ۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله مقایسه تاثیر دو روش مدین و پارامدین بر سردرد پس از بی حسی داخل نخاعی در عمل سزارین کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله مقایسه تاثیر دو روش مدین و پارامدین بر سردرد پس از بی حسی داخل نخاعی در عمل سزارین،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن مقاله مقایسه تاثیر دو روش مدین و پارامدین بر سردرد پس از بی حسی داخل نخاعی در عمل سزارین :
مقاله مقایسه تاثیر دو روش مدین و پارامدین بر سردرد پس از بی حسی داخل نخاعی در عمل سزارین که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در ۱۳۸۸ در مجله انجمن آنستزیولوژی و مراقبتهای ویژه از صفحه ۴ تا ۹ منتشر شده است.
نام: مقایسه تاثیر دو روش مدین و پارامدین بر سردرد پس از بی حسی داخل نخاعی در عمل سزارین
این مقاله دارای ۶ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله سردرد
مقاله بی حسی داخل نخاعی
مقاله سزارین
مقاله مدین
مقاله پارامدین
چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
سابقه و هدف: بی حسی داخل نخاعی یکی از شایع ترین روش های بیهوشی رژیونال در عمل سزارین است و وجود سردرد پس از نشت مایع مغزی نخاعی یک عارضه مهم برای آن محسوب می شود.
هدف از این مطالعه بررسی فراوانی سردرد در دو روش مدین و پارامدین در بیماران کاندید سزارین الکتیو است.
مواد و روش ها: در این کارآزمایی بالینی تصادفی شده دوسوکور تعداد ۱۲۵ خانم باردار ASA کلاس ۱ و ۲ که کاندیدای سزارین الکتیو بودند، با داروی لیدوکائین و سوزن شماره ۲۵ توسط یک آنستزیولوژیست واحد به صورت تصادفی تحت بی حسی داخل نخاعی با روش مدین یا پارامدین قرار گرفتند و وجود یا عدم وجود سردرد تا سه روز بعد مورد بررسی قرار گرفت.
یافته های بررسی با استفاده از آزمون های مان ویتنی، مربع کای (یا تست دقیق فیشر) تجزیه و تحلیل شد. P<0.05 معنی دار تلقی گردید.
یافته ها: میزان بروز سردرد در گروه پارامدین %۹۸ و در گروه مدین %۹۴ بوده و اختلاف بین دو گروه از نظر آماری معنی دار نبود. همچنین دو گروه از نظر تغییرات فشار خون، ضربان قلب و ضرورت استفاده از افدرین تفاوت معنی داری نداشتند.
نتیجه گیری: استفاده از روش پارامدین در مورد زنان بارداری که توانایی اتخاذ وضعیت مناسب را ندارند قابل قبول بوده و بدون خطر افزایش سردرد و تغییرات همودینامیک است.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.
