تعیین ماده مناسب جهت پوشش ایمپلنت و اباتمنت در بررسی ریزنشت محل اتصال ایمپلنت و اباتمنت با استفاده از رادیو تریسر و دستگاه شمارش گاما

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تعیین ماده مناسب جهت پوشش ایمپلنت و اباتمنت در بررسی ریزنشت محل اتصال ایمپلنت و اباتمنت با استفاده از رادیو تریسر و دستگاه شمارش گاما دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تعیین ماده مناسب جهت پوشش ایمپلنت و اباتمنت در بررسی ریزنشت محل اتصال ایمپلنت و اباتمنت با استفاده از رادیو تریسر و دستگاه شمارش گاما  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تعیین ماده مناسب جهت پوشش ایمپلنت و اباتمنت در بررسی ریزنشت محل اتصال ایمپلنت و اباتمنت با استفاده از رادیو تریسر و دستگاه شمارش گاما،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تعیین ماده مناسب جهت پوشش ایمپلنت و اباتمنت در بررسی ریزنشت محل اتصال ایمپلنت و اباتمنت با استفاده از رادیو تریسر و دستگاه شمارش گاما :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دندانپزشکی (جامعه اسلامی دندانپزشکان ایران)

تعداد صفحات :۹

زمینه و هدف: جهت اندازه گیری ریزنشت توسط رادیوایزوتوپ، نمونه در محلول غوطه ور می شود و رادیوایزوتوپ هم به ناحیه اینترفیس نفوذ پیدا می کند و هم به بقیه سطوح می چسبد. با پوشاندن سطح نمونه به جز محل اینترفیس با ماده ای مناسب قبل از غوطه ورسازی، و جداکردن ماده قبل از شمارش، فقط میزان نفوذ رادیوایزوتوپ به محل اینترفیس شمارش می شود. هدف از این مطالعه تعیین ماده مناسب جهت پوشش ایمپلنت و اباتمنت در بررسی ریزنشت محل اتصال ایمپلنت و اباتمنت با استفاده از رادیوتریسر و دستگاه شمارش گاما می باشد.روش بررسی: در این مطالعه آزمایشگاهی ۴۶ نمونه در دو گروه تقسیم بندی شدند. در گروه اول از نمونه های ایمپلنتی با پوشش پوتی، لاک و پوتی – چسب قطره ای با یک میلی متر فاصله تا اینترفیس استفاده گردید. در گروه دوم از نمونه های غیر ایمپلنتی که شامل گروه های پوتی، لاک و آکریل اتوپلی مریزان می باشند استفاده شد. تست ریزنشت توسط محلول تالیم ۲۰۱ و دستگاه شمارش گاما در سه مرحله انجام گردید:۱) پس از خارج سازی نمونه ها از محلول تالیم،۲) پس از شستشوی نمونه ها،۳) پس از جداسازی مواد پوشاننده.در این مطالعه جهت مقایسه میزان نفوذ رادیوایزوتوپ به نمونه ها از آزمون آنالیز Co-Variance استفاده شد.یافته ها: در سه گروه همراه با ایمپلنت، میزان ریزنشت ایمپلنت – پوتی – چسب (۷۶۳۷۹±۲۳۹۰۹.۵۸۶) به صورت معنی دار از ایمپلنت – پوتی (۲۱۷۳۴۳.۴۰±۸۶۰۰۷.۹۲۶)؛ و ایمپلنت – پوتی به صورت معنی داری از ایمپلنت – لاک (۳۱۳۲۴۷.۲۰±۶۷۹۳۳.۰۳۱) کمتر بوده است.نتیجه گیری: در بررسی های ریزنشت بهترین روش جهت پوشش نمونه های ایمپلنتی، پوتی با چسب قطره ای در لبه پوتی می باشد. اما لاک به دلیل ریزنشت بیشتر، ماده مناسبی جهت پوشش نمونه های ایمپلنتی نمی باشد.

کلید واژه: رادیوایزوتوپ، ریزنشت، فیکسچر، ایمپلنت، اباتمنت