بررسی پراکنش نسبی قارچ Polymyxa betae Keskin با استفاده از روش های میکروسکوپی و مولکولی و امکان انتقال آن از طریق علف های هرز مهم مزارع چغندرقند استان های خراسان رضوی و شمالی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی پراکنش نسبی قارچ Polymyxa betae Keskin با استفاده از روش های میکروسکوپی و مولکولی و امکان انتقال آن از طریق علف های هرز مهم مزارع چغندرقند استان های خراسان رضوی و شمالی دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی پراکنش نسبی قارچ Polymyxa betae Keskin با استفاده از روش های میکروسکوپی و مولکولی و امکان انتقال آن از طریق علف های هرز مهم مزارع چغندرقند استان های خراسان رضوی و شمالی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی پراکنش نسبی قارچ Polymyxa betae Keskin با استفاده از روش های میکروسکوپی و مولکولی و امکان انتقال آن از طریق علف های هرز مهم مزارع چغندرقند استان های خراسان رضوی و شمالی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی پراکنش نسبی قارچ Polymyxa betae Keskin با استفاده از روش های میکروسکوپی و مولکولی و امکان انتقال آن از طریق علف های هرز مهم مزارع چغندرقند استان های خراسان رضوی و شمالی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : حفاظت گیاهان (علوم و صنایع کشاورزی)

تعداد صفحات :۱۶

جنس Polymyxa، تاکسونی از شاخه Plasmodiophoromycota و سلسله Protozoa است.این قارچ یک پارازیت اجباری– داخل سلولی ریشه گیاهان آوندی می باشد. تاکنون دو گونه P.graminis و P.betae ازاین قارچ شناسایی شده است که ناقل بیماریهای مخربی در چغندرقند و تیره غلات هستند. به منظور بررسی پراکنش مزارع آلوده به P.betae در استان های خراسان رضوی و شمالی از خاک ۳۹ مزرعه چغندرقند نمونه برداری شد. سپس در خاک های جمع آوری شده بذر چغندر قند رقم IC کاشته شد و پس از ۵ الی ۷ هفته، گیاهان از خاک خارج گردیدند و با استفاده از، روش میکروسکوپی و روش مولکولیNested PCR میزان آلودگی گیاهان چغندرقند در مزارع مختلف به P.betae ارزیابی شد. نتایج نشان داد قارچ فوق در ۵۹ درصد از نمونه های ریشه، به روش میکروسکوپی و در ۷۵.۳ درصد نمونه های ریشه به روش مولکولی ردیابی شد. با کاشت ۱۷ گونه بذر علف های هرز غالب مزارع چغندرقند و گندم در خاک های آلوده به P.betae، امکان میزبانی این گونه ها به کمک دو روش میکروسکوپی و مولکولی در دو استان فوق بررسی شد. از بین این علف های هرز، گونه های سلمه تره (Chenopodium album)، تاج خروس ریشه قرمز (Amaranthus retroflexus) تاج خروس سبز (A. viridis)، خرفه (Portulaca oleraceae) و پیچک صحرایی (Convolvulus arvensis) می توانند میزبان این قارچ باشند، و علف های هرز سلمه تره و پیچک صحرایی، به عنوان گیاهان آلترناتیو این قارچ در مزارع چغندرقند، معرفی شدند.

کلید واژه: Polymyxa betae، Nested PCR، Re-transmission، علف های هرز غالب مزارع چغندرقند