مقایسه رفتاری باکتری نمک دوست نسبی (H. elongata DSM 2581)، تحمل پذیر نمک (E. faecalis PTCC 1237) و غیر نمک دوست (P.aeruginosa PTCC 1074) در حذف تلوریت در حضور سلنو اکسی آنیون ها و ارسنات

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه رفتاری باکتری نمک دوست نسبی (H. elongata DSM 2581)، تحمل پذیر نمک (E. faecalis PTCC 1237) و غیر نمک دوست (P.aeruginosa PTCC 1074) در حذف تلوریت در حضور سلنو اکسی آنیون ها و ارسنات دارای ۱۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه رفتاری باکتری نمک دوست نسبی (H. elongata DSM 2581)، تحمل پذیر نمک (E. faecalis PTCC 1237) و غیر نمک دوست (P.aeruginosa PTCC 1074) در حذف تلوریت در حضور سلنو اکسی آنیون ها و ارسنات  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه رفتاری باکتری نمک دوست نسبی (H. elongata DSM 2581)، تحمل پذیر نمک (E. faecalis PTCC 1237) و غیر نمک دوست (P.aeruginosa PTCC 1074) در حذف تلوریت در حضور سلنو اکسی آنیون ها و ارسنات،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه رفتاری باکتری نمک دوست نسبی (H. elongata DSM 2581)، تحمل پذیر نمک (E. faecalis PTCC 1237) و غیر نمک دوست (P.aeruginosa PTCC 1074) در حذف تلوریت در حضور سلنو اکسی آنیون ها و ارسنات :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : علوم و تکنولوژی محیط زیست

تعداد صفحات :۱۷

میکروارگانیسم های نمک دوست، تحمل کننده نمک و غیر نمک دوست نقش مهمی در پاک سازی زیستی و تبدیلات زیستی عناصر فلزی سمی در محیط های آلوده دارند. شناسایی سویه های مقاوم به فلز و الگوهای حذف فلزی، اولین قدم در به کارگیری آن ها در فرایندهای پاک سازی زیستی است. در این مطالعه، حذف تلوریت و اثر اکسی آنیون های سمی سلنو اکسی آنیونی و ارسنات، در باکتری نمک دوست نسبی (H. elongate DSM 2581)، تحمل پذیر نمک (E. faecalis PTCC 1237) و غیر نمک دوست (P. aeruginosa PTCC 1074) که دارایMIC نسبت به تلوریت به ترتیب ۰.۲۵، ۸ و ۰.۲۵ میلی مولار بودند با استفاده از روش رنگ سنجی با معرف دی اتیل تیو کاربامات تعیین شد. سلنو اکسی آنیون ها در افزایش مقاومت H. elongata به تلوریت اثر مثبت داشتند به طوری که میزان مقاومت را از ۰.۲۵ mM در حضور ۲۵ mM سلنیت یا سلنات به ترتیب به ۱۸ و ۳ میلی مولار افزایش دادند. در مورد E. faecalis نیز سلنیت در غلظت ۲۵ mM و سلنات در غلظت ۵ mM ارسنات در غلظت ۰.۱ mM موجب افزایش میزان MIC تلوریت به ترتیب به ۸۰ mM، ۱۶ mM و ۱۶ mM گردید. اما در گونه غیر نمک دوست P. aeruginosa افزودن هیچ کدام از سلنو اکسی آنیون ها، همین طور ارسنات میزان MIC نسبت به تلوریت را زیاد نکرد. در بررسی حذف تلوریت در محیط کشت مایع حاوی سلنیت یا سلنات و یا ارسنات مشاهده گردید که غلظت ۵۰ mM سلنیت یا ۱mM سلنات همراه با ۰.۱ mM تلوریت در گونه نمک دوستH.elongata سبب افزایش حذف تلوریت به میزان ۴۸.۲۱% و %۲۵.۷۴ در مقایسه با محیط فقط دارای تلوریت شد. در گونه E. faecalis غلظت های ۱mM سلنیت یا سلنات و یا ۰.۱ mM ارسنات همراه با ۰.۲ mM تلوریت، افزایش %۲.۲، %۷.۳۳ و %۷۵ را به ترتیب در حذف تلوریت موجب گردید. بیشترین اثر مثبت سلنیت و سلنات در حذف تلوریت در باکتری Halomonas و کمترین آن در Enterococcus دیده شد. یک ویژگی منحصر به فرد در E. faecalis اثر مثبت ارسنات بر حذف تلوریت به میزان ۷۵% بود که در دو باکتری دیگر دیده نشد. در مورد گونه غیر نمک دوست P.aeruginosa نیز ۸ mM سلنیت یا ۱ mM سلنات کارایی حذف تلوریت را در مقایسه با محیط فقط حاوی تلوریت، %۳۴.۳۵ و %۱۱.۸۲ افزایش داد. در سه گونه مورد مطالعه، مقاومت همراه با احیایی تلوریت به تلوریوم عنصری مشاهده گردید و نتایج XRF و تحلیلگر EDS و مشاهدات میکروسکوپ الکترونی TEM نیز تایید کردند که تلوریت در محیط، توسط گونه ها به تلوریوم عنصری احیای گردیده و به شکل گرانول های متراکم، درون سلول باکتری و معمولا نزدیک غشای پلاسمای باکتری تجمع یافته است. از مقایسه رفتار سه گونه باکتریایی، از آن جا که تنها در گونه های نمک دوست و تحمل پذیر، نمک حضور اکسی آنیون های دیگر سبب افزایش مقاومت به تلوریت و حذف آن گردید، این گونه ها در مقایسه با گونه غیر نمک دوست P.aeruginosa کاندید بهتری برای حذف آلودگی تلوریت از محیط هستند.

کلید واژه: H.elongata DSM 2581، E.faecalis PTCC 1237، P.aeruginosa PTCC 1074، تلوریت، سلنو اکسی آنیون، ارسنات