مقاله بررسی خواص نوروپروتکتیو آنتی اکسیدان موجود در چای ?سبز در ضایعات نخاعی موش صحرایی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی خواص نوروپروتکتیو آنتی اکسیدان موجود در چای ?سبز در ضایعات نخاعی موش صحرایی دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی خواص نوروپروتکتیو آنتی اکسیدان موجود در چای ?سبز در ضایعات نخاعی موش صحرایی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی خواص نوروپروتکتیو آنتی اکسیدان موجود در چای ?سبز در ضایعات نخاعی موش صحرایی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی خواص نوروپروتکتیو آنتی اکسیدان موجود در چای ?سبز در ضایعات نخاعی موش صحرایی :

مقاله بررسی خواص نوروپروتکتیو آنتی اکسیدان موجود در چای سبز در ضایعات نخاعی موش صحرایی که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در پاییز و زمستان ۱۳۸۸ در (علوم تشریح ایران) Anatomical sciences journal از صفحه ۱۴۵ تا ۱۵۲ منتشر شده است.
نام: بررسی خواص نوروپروتکتیو آنتی اکسیدان موجود در چای سبز در ضایعات نخاعی موش صحرایی
این مقاله دارای ۸ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله (Epigallocatechin gallate (EGCG
مقاله ضایعه نخاعی
مقاله ایمونوهیستوشیمی

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
هدف: بررسی خواص نوروپروتکتیو آنتی اکسیدان موجود در چای سبز روی ضایعات نخاعی.
مواد و روش ها: در این مطالعه از سه گروه ۱۸تایی موش صحرایی ماده استفاده شد: گروه شم (فقط لامینکتومی صورت گرفت)، گروه کنترل (پس از ضایعه نخاعی، تزریق سرم فیزیولوژیک صورت گرفت) و گروه تجربی (پس از ضایعه نخاعی، تزریق (Epigallocatechin gallate) EGCGصورت گرفت). ۲۴ ساعت پس از ضایعه، ۶ حیوان از هر گروه برای بررسی میزان پراکسیداسیون چربی و ۶ حیوان نیز برای بررسی میزان آپوپتوزیس در بخش ضایعه دیده نخاع استفاده شد. همچنین آزمون رفتاری در ۶ حیوان باقیمانده از هر گروه به صورت هفتگی و تا پایان هفته ششم صورت گرفته و سپس میزان تخریب بافت نخاعی اندازه گیری شد.
یافته ها: تزریق EGCG موجب کاهش میزان پراکسیداسیون چربی و نیز کاهش تعداد سلول های آپوپتوتیک در بخش ضایعه دیده نخاع در گروه تجربی شد. همچنین تزریق EGCG موجب افزایش میزان توانایی حرکتی اندام های فلج شده و نیز کاهش میزان تخریب بافت نخاعی در بخش آسیب دیده در گروه تجربی شد.
نتیجه گیری: تزریق EGCG موجب کاهش علایم ثانویه آسیب نخاعی می شود.