تعیین نژاد فیزیولوژیکی جدایه های عامل بیماری پژمردگی فوزاریومی گوجه فرنگی در مناطق عمده کشت محصول در ایران

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تعیین نژاد فیزیولوژیکی جدایه های عامل بیماری پژمردگی فوزاریومی گوجه فرنگی در مناطق عمده کشت محصول در ایران دارای ۱۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تعیین نژاد فیزیولوژیکی جدایه های عامل بیماری پژمردگی فوزاریومی گوجه فرنگی در مناطق عمده کشت محصول در ایران  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تعیین نژاد فیزیولوژیکی جدایه های عامل بیماری پژمردگی فوزاریومی گوجه فرنگی در مناطق عمده کشت محصول در ایران،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تعیین نژاد فیزیولوژیکی جدایه های عامل بیماری پژمردگی فوزاریومی گوجه فرنگی در مناطق عمده کشت محصول در ایران :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : پژوهش کشاورزی

تعداد صفحات :۱۷

در سال ۱۳۸۲، طی بازدید از مناطق مهم کشت گوجه فرنگی از جمله ورامین، آذربایجان غربی، آذربایجان شرقی، خوزستان، بوشهر و اصفهان از گیاهان دارای علائم پژمردگی نمونه برداری و به آزمایشگاه منتقل شدند. پس از جداسازی به روش تک اسپور خالص سازی گردیدند. در مجموع ۳۸ جدایه به عنوان نماینده انتخاب و با استفاده از کلید نلسون و همکاران تعیین هویت شدند. همه جدایه ها متعلق به گونه Fusarium oxysporum بودند. با تلقیح گیاهچه های ۳۰ روزه رقم حساس Bonny Best با سوسپانسیون قارچ با غلظت ۵×۱۰۶ Spores/ml بیماری زایی آن ها به اثبات رسید. جدایه های بیماری زا قادر به ایجاد پوسیدگی در ریشه و طوقه نبوده و تغییر رنگ آوندهای چوبی تا قسمت های بالایی ساقه و حتی در دمبرگ مشاهده گردید. سرعت رشد کلنی های قارچ در دمای ۲۷ oC بیشتر از دمای ۱۸ oC بود. لذا فرم اختصاصی این جدایه ها lycopersici تعیین گردید. میانگین درجه آلودگی جدایه های مختلف روی رقم Bonny Best نشان داد که بین توان بیماری زایی جدایه ها در سطح یک درصد اختلاف معنی دار وجود دارد. جدایه) MD4 جمع آوری شده از مرند) با میانگین درجه آلودگی ۴.۸۴ مهاجم تر (More Aggressive) از سایر جدایه ها بوده و جدایه) DSF28 جمع آوری شده از دزفول) با میانگین آلودگی ۳.۰۶۲ کم ترین شدت بیماری زایی را نشان داد. به منظور تعیین نژاد جدایه ها، گیاهچه های ۳۰ روزه ارقام افتراقی شامل) Bonny Best فاقد ژن مقاومت(،) Manapal مقاوم به نژاد یک) و) Walter مقاوم به نژادهای یک و دو) مایه زنی کرده و در ۵ تکرار با سه گیاهچه (نشا) در هر تکرار در گلخانه کشت شدند. پس از سه هفته علائم و شدت بیماری زایی بر اساس سیستم نمره دهی صفر تا پنج همینگ و همکاران ارزیابی گردید. نتایج نشان داد که همه جدایه ها تنها روی رقم Bonny Best قادر به ایجاد علائم بیماری بوده اما روی ارقام Manapal و Walter بیماری زا نبودند. هم چنین مقایسه این جدایه ها با نژادهای استاندارد (۱، ۲ و ۳ تهیه شده ار دانشگاه آمستردام هلند) روی ارقام افتراقی نشان داد که با نژاد یک مطابقت دارند، بنابراین به نژاد یک تعلق داشتند.

کلید واژه: گوجه فرنگی، پژمردگی فوزاریومی، Fusarium oxysporm f.sp. lycopersici، نژاد فیزیولوژیکی