مقاله ریزش پذیری، پرس پذیری? انحلال و سختی سیستم های liquisolid پیروکسیکام تهیه شده از میکروکریستالین سلولز

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله ریزش پذیری، پرس پذیری? انحلال و سختی سیستم های liquisolid پیروکسیکام تهیه شده از میکروکریستالین سلولز دارای ۱۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله ریزش پذیری، پرس پذیری? انحلال و سختی سیستم های liquisolid پیروکسیکام تهیه شده از میکروکریستالین سلولز  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله ریزش پذیری، پرس پذیری? انحلال و سختی سیستم های liquisolid پیروکسیکام تهیه شده از میکروکریستالین سلولز،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله ریزش پذیری، پرس پذیری? انحلال و سختی سیستم های liquisolid پیروکسیکام تهیه شده از میکروکریستالین سلولز :

مقاله ریزش پذیری، پرس پذیری انحلال و سختی سیستم های liquisolid پیروکسیکام تهیه شده از میکروکریستالین سلولز که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در زمستان ۱۳۸۸ در علوم دارویی (pharmaceutical sciences) از صفحه ۳۶۱ تا ۳۷۴ منتشر شده است.
نام: ریزش پذیری، پرس پذیری انحلال و سختی سیستم های liquisolid پیروکسیکام تهیه شده از میکروکریستالین سلولز
این مقاله دارای ۱۴ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله سیستم مایع به جامد
مقاله پیروکسیکام
مقاله سلولز میکروکریستالین
مقاله سرعت انحلال
مقاله ریزش پذیری
مقاله سختی

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
زمینه و هدف: تکنیک مایع به جامد یک روش جدید و قابل اعتماد برای افزایش محلولیت داروهای کم محلول می باشد. از محدودیت های این تکنیک جریان و پرس پذیری کم سیستم های مایع به جامد می باشد. هدف این مطالعه بررسی تاثیر گریدهای مختلف آویسل بر ریزش پذیری و پرس پذیری و انحلال سیستم های مایع به جامد می باشد.
روشها: به همین منظور فرمولاسیون های مختلفی تهیه شد که در آن از گریدهای مختلف آویسل (میکروکریستالین سلولز) به عنوان حامل و از پروپیلن گلیگول، سیلیکا و سدیم استارچ گلیکولات به ترتیب به عنوان حلال غیر فرار، ماده پوشاننده و متلاشی کننده استفاده شد. جریان پذیری، فرسایش، سختی و سرعت انحلال فرمولاسیون های تهیه شده مورد مطالعه قرار گرفت. همچنین تاثیر گذشت زمان بر خواص مورد اشاره بررسی شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که در بین گرید های مورد بررسی آویسل، فرمولاسیون حاوی آویسل PH 101 و ۱۰۲ دارای پروفایل انحلال بهتری بودند. قرصهای سخت تری با استفاده از میکروکریستالین سلولز PH 101 و ۲۰۰ بدست آمد. فرمولاسیونهایی که دارای سلولز میکروکریستالین PH 101 بودند جریان پذیری بهتری را از خود نشان دادند.همچنین این فرمولاسیونها دارای فرسایش قابل قبولی بودند. گذشت زمان تاثیری بر روی سختی و انحلال قرصهای مایع به جامد نداشت.
نتیجه گیری: بنابراین می توان نتیجه گرفت که آویسل PH 101 حامل مناسبی برای تهیه سیستمهای مایع به جامد می باشد چرا که دارای ریزش پذیری، فرسایش، سختی و انحلال قابل قبول می باشد.