مطالعه نقش ویتامین E در کاهش سمیت آرسنیک بر اساس یافته های هیستوپاتولوژیک کبدی، هموگرام و گلوتاتیون پراکسیداز در موش صحرائی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مطالعه نقش ویتامین E در کاهش سمیت آرسنیک بر اساس یافته های هیستوپاتولوژیک کبدی، هموگرام و گلوتاتیون پراکسیداز در موش صحرائی دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مطالعه نقش ویتامین E در کاهش سمیت آرسنیک بر اساس یافته های هیستوپاتولوژیک کبدی، هموگرام و گلوتاتیون پراکسیداز در موش صحرائی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مطالعه نقش ویتامین E در کاهش سمیت آرسنیک بر اساس یافته های هیستوپاتولوژیک کبدی، هموگرام و گلوتاتیون پراکسیداز در موش صحرائی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مطالعه نقش ویتامین E در کاهش سمیت آرسنیک بر اساس یافته های هیستوپاتولوژیک کبدی، هموگرام و گلوتاتیون پراکسیداز در موش صحرائی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز

تعداد صفحات :۸

زمینه و اهداف: آرسنیک یکی از خطرناک ترین آلاینده های محیطی است که مسمومیت با آن سبب ایجاد ضایعات مختلفی می گردد. هدف از انجام این تحقیق، بررسی نقش محافظتی ویتامین E در مسمومیت کبدی حاصل از آرسنیک می باشد.مواد و روش ها: جهت انجام این مطالعه از ۳۰ سر موش صحرائی نژاد ویستار (۱۵ سر نابالغ و ۱۵ سر بالغ) استفاده شد و هر گروه به سه زیرگروه پنج تایی تقسیم گردید. زیرگروه اول از هر گروه به عنوان شاهد، فقط سرم فیزیولوژی، زیرگروه های ۲ و ۳ از هر گروه نیز، آرسنیک را روزانه به میزان ۳ mg/kg به صورت زیرجلدی و زیرگروه ۳ علاوه بر آرسنیک روزانه ۴۰۰ mg/kg ویتامین E به صورت داخل صفاقی به مدت ۱۰ روز دریافت نمودند. در پایان ۱۰ روز خونگیری و پس از کالبدگشایی، از کبد نمونه گرفته شد.یافته ها: در بررسی های هیستوپاتولوژیک تورم سلولی، تغییر چربی و نکروز هپاتوسیت ها، مهم ترین مشخصات میکروسکوپی کبد موش های صحرائی گروه ۲ بوده که این ضایعات با شدت کمتر در گروه ۳ نیز رویت گردید. لکوسیتوز به دنبال سمیت آرسنیک نیز مشاهده گردید، که در گروه ۳ از شدت کمتری برخوردار بود. فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز در گروه آرسنیک کاهش معنی داری داشته، درحالی که تجویز ویتامین E اثر معنی داری بر تغییرات فعالیت این آنزیم نداشته است.نتیجه گیری: نتایج بدست آمده از این تحقیق حاکی است که ویتامین E بعضی جوانب سمیت ناشی از آرسنیک را برطرف نموده و از شدت تغییرات ناشی از آن تا حدودی می کاهد. بدیهی است انجام مطالعات تکمیلی با دوز بالاتر و یا دوره درمانی طولانی تر، ممکن است اثرات حمایتی بیشتری را القا نماید.

کلید واژه: ویتامین E، آرسنیک، موش صحرائی، گلوتاتیون پراکسیداز، پاتولوژی