تاثیر درازمدت اریتروپوئتین در کاهش آسیب های ناشی از ایسکمی و ریپرفوزیون حین عمل بای پس عروق کرونری

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تاثیر درازمدت اریتروپوئتین در کاهش آسیب های ناشی از ایسکمی و ریپرفوزیون حین عمل بای پس عروق کرونری دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تاثیر درازمدت اریتروپوئتین در کاهش آسیب های ناشی از ایسکمی و ریپرفوزیون حین عمل بای پس عروق کرونری  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تاثیر درازمدت اریتروپوئتین در کاهش آسیب های ناشی از ایسکمی و ریپرفوزیون حین عمل بای پس عروق کرونری،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تاثیر درازمدت اریتروپوئتین در کاهش آسیب های ناشی از ایسکمی و ریپرفوزیون حین عمل بای پس عروق کرونری :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران (نامه دانشگاه)

تعداد صفحات :۱۰

سابقه و هدف: مطالعات جدید نشان می دهد که اریتروپوئتین علاوه بر هماتوپوئزیز، دارای آثار حفاطتی غیر هماتوپوئتیک روی آسیب های ناشی از ایسکمی و ریپرفوزیون بافتی می باشد. این مطالعه اثربخشی داروی اریتروپوئتین را در کاهش آسیب ناشی از ایسکمی – ریپرفیوژن بافتی حین عمل بای پس عروق کرونری مورد بررسی قرار داد.مواد و روش ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی ۶۰ بیمار کاندید عمل الکتیو بای پس عروق کرونری به طور تصادفی به دو گروه مورد (مداخله) و شاهد (عدم مداخله) تقسیم شدند. گروه مورد، اریتروپوئتین با دوز ۷۰۰ واحد بر کیلوگرم در هنگام شروع و هنگام ریپرفیوژن در حین عمل به بیماران تزریق شد. مارکر قلبی تروپونین I و کراتین کیناز قلبی ۸ ساعت بعد از عمل، اندازه گیری شد و اکوکاردیوگرافی نیز ۶ ماه بعد از عمل در تمام بیماران دو گروه انجام شد. تحلیل داده ها با آزمون های آماری t-test وChi-square وMann-withney انجام شد.یافته ها: سطح تروپونین در دو گروه اریتروپوئتین و شاهد بعد عمل تفاوتی نداشت (p=0.3). سطح کراتین کیناز قلبی در گروه اریتروپوئتین از گروه شاهد به طور معنی داری بیشتر بود (p=0.004). میزان۶ کسر جهشی ماه بعد از عمل در گروه اریتروپوئتین اندکی بیشتر بود اما این تفاوت معنی دار نبود (p=0.46)، ولی میزان حجم پایان سیستولی (p=0.017) و دیاستولی بطن چپ (p=0.04) در ۶ ماه بعد از عمل در گروه اریتروپوئتین نسبت به گروه شاهد به صورت معنی داری کمتر بود.استنتاج: در این مطالعه تجویز اریتروپوئتین با کاهش آسیب ناشی ایسکمی – ریپرفیوژن بعد از عمل بای پس کرونری به صورت افزایش عملکرد قلبی و همچنین کاهش ریمودلینگ قلبی و کاهش حجم پایان سیستولی و دیاستولی بطن چپ همراه بود.

کلید واژه: اریتروپوئتین، عمل بای پس عروق کرونری، آسیب ناشی ایسکمی و ریپرفوزیون