مقایسه اثرات درمانی تیبولون و هورمون درمانی کلاسیک بر شاخص و ارزش بلوغ سلول های واژن در زنان یائسه

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه اثرات درمانی تیبولون و هورمون درمانی کلاسیک بر شاخص و ارزش بلوغ سلول های واژن در زنان یائسه دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه اثرات درمانی تیبولون و هورمون درمانی کلاسیک بر شاخص و ارزش بلوغ سلول های واژن در زنان یائسه  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه اثرات درمانی تیبولون و هورمون درمانی کلاسیک بر شاخص و ارزش بلوغ سلول های واژن در زنان یائسه،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه اثرات درمانی تیبولون و هورمون درمانی کلاسیک بر شاخص و ارزش بلوغ سلول های واژن در زنان یائسه :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : کومش

تعداد صفحات :۱۰

سابقه و هدف: واژینیت آتروفیک یکی از مشکلات شایع دوران یائسگی است که توسط روش های هورمون درمانی بهبود می یابد. هدف از پژوهش حاضر مقایسه شاخص و ارزش بلوغ سلول های واژن در طی مصرف تیبولون و هورمون درمانی جای گزینی بود.مواد و روش ها: این کارآزمایی بالینی بر روی ۱۵۰ زن یائسه و در سه گروه درمانی انجام گرفت. هر گروه به مدت ۶ ماه یکی از سه رژیم درمانی تیبولون، هورمون درمانی جای گزینی و مکمل کلسیم را دریافت نمودند. شاخص و ارزش بلوغ سلول های واژن قبل و بعد از درمان و با استفاده از تست پاپ اسمیر مورد مقایسه قرار گرفت.یافته ها: آزمون ویلکاکسون نشان دهنده اختلاف معناداری بین درصد سلول های قاعده ای، سطحی و ارزش بلوغ سلول های واژن پس از درمان نسبت به قبل از آن در دو گروه تیبولون و هورمون درمانی جای گزینی بود ((P=0.001، ولی درصد سلول های بینابینی اختلاف معناداری نداشت. آزمون من ویتنی نشان داد درصد سلول های قاعده ای در گروه هورمون درمانی جای گزینی نسبت به تیبولون ( (P=0.002و کلسیم ((P=0.001 کمتر بود. همچنین، این شاخص در گروه هورمون تیبولون نسبت به کلسیم (P=0.001) کمتر بود. درصد سلول های بینابینی در گروه هورمون درمانی نسبت به به تیبولون (P=0.03) و کلسیم (P=0.001) بیشتر بود. درصد سلول های سطحی و ارزش بلوغ سلول های واژن در گروه هورمون درمانی جای گزینی بیش از کلسیم (P=0.001) بود، ولی نسبت به تیبولون افزایش معناداری مشاهده نشد. در گروه تیبولون نسبت به کلسیم درصد سلول های قاعده ای (P=0.001) کاهش بیش تر اما در درصد سلول های بینابینی افزایش معناداری مشاهده نشد. درصد سلول های سطحی و ارزش بلوغ سلول های واژن توسط تیبولون بیش تر از کلسیم (P=0.001) افزایش یافت.نتیجه گیری: تیبولون همانند هورمون درمانی کلاسیک منجر به بهبود شاخص و ارزش بلوغ سلول های واژن می گردد. با توجه به خطرات احتمالی و عوارض جانبی مصرف هورمون درمانی کلاسیک، تامل و حسن دقت در انتخاب روش درمانی مناسب جهت بهبود علائم یائسگی از جمله آتروفی دستگاه تناسلی از سوی تیم پزشکی و ارائه دهندگان خدمات سلامت پیشنهاد می گردد.

کلید واژه: یائسگی، هورمون درمانی جایگزینی، تیبولون، واژینیت آتروفیک