بررسی تحمل به شوری ریشه و شاخساره یازده ژنوتیپ نخود متحمل و حساس به خشکی در شرایط هیدروپونیک

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی تحمل به شوری ریشه و شاخساره یازده ژنوتیپ نخود متحمل و حساس به خشکی در شرایط هیدروپونیک دارای ۱۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی تحمل به شوری ریشه و شاخساره یازده ژنوتیپ نخود متحمل و حساس به خشکی در شرایط هیدروپونیک  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی تحمل به شوری ریشه و شاخساره یازده ژنوتیپ نخود متحمل و حساس به خشکی در شرایط هیدروپونیک،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی تحمل به شوری ریشه و شاخساره یازده ژنوتیپ نخود متحمل و حساس به خشکی در شرایط هیدروپونیک :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : پژوهش های حبوبات ایران

تعداد صفحات :۱۸

شوری به عنوان یک تنش محیطی مهم و مشکل عمده در کشاورزی مناطق خشک و نیمه خشک مطرح است. گیاه نخود (Cicer arietinum L.) مشابه با سایر بقولات، نسبت به شوری حساس است و در نتیجه، گزینش ژنوتیپ های مقاوم به شوری برای کشت در این مناطق از اهمیت زیادی برخوردار است. این آزمایش در سال ۱۳۸۸ در شرایط گلخانه با هدف مطالعه تحمل به تنش شوری در یازده ژنوتیپ نخود از طریق بررسی پاسخ خصوصیات ریشه و اندام های هوایی آن ها انجام شد. برای این منظور، تاثیر دو تیمار شوری القاءشده با استفاده از نمک کلریدسدیم در سطوح ۸ و ۱۲ دسی زیمنس بر متر به همراه تیمار شاهد (بدون تنش شوری) در محیط هیدروپونیک (کرت اصلی) بر روی ژنوتیپ های مورد نظر (کرت فرعی) در شرایط گلخانه، در قالب کرت های خردشده در سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت. گیاهان، چهار هفته پس از انتقال به محیط هیدروپونیک برداشت شدند. نتایج نشان داد که تنش شوری باعث کاهش معنی دار شاخص پایداری غشا، سطح سبز برگ، درصد ماده خشک ریشه و اندام هوایی، ارتفاع بوته، تعداد شاخه جانبی و وزن خشک اندام هوایی و ریشه و افزایش مقدار نسبی آب برگ ژنوتیپ های مورد مطالعه شد. شاخص پایداری غشا (۰.۷۳ و ۰.۶۱) و نسبت سطح سبز برگ به کل سطح برگ (۰.۶۸ و ۰.۵۶) همبستگی مثبت و معنی داری به ترتیب با میزان تولید ماده خشک اندام هوایی و ریشه در ژنوتیپ ها داشتند. بهره گیری از شاخص های مقاومت و ترسیم نمودار بای پلات نشان داد که در بین ژنوتیپ های متحمل به خشکی، ژنوتیپ های MCC696،MCC544 و MCC877 کمترین و ژنوتیپ MCC760 بیشترین میزان مقاومت به شوری را از نظر تولید ماده خشک و شاخص های تحمل دارا بودند. در این مطالعه به غیر از ژنوتیپ MCC783، ژنوتیپ های حساس به خشکی در گروه ژنوتیپ های متحمل به شوری قرار گرفتند. بنابراین به نظر می رسد لزوما ژنوتیپ هایی که متحمل به خشکی هستند از تحمل به شوری بیشتری نسبت به ژنوتیپ های حساس به خشکی برخوردار نیستند. به طور کلی به منظور دستیابی به ارقام نخود که علاوه بر تحمل به خشکی، متحمل به شوری نیز باشند، ژنوتیپ ها باید برای هر دو صفت مورد گزینش قرار گیرند.

کلید واژه: اندام هوایی، ریشه، شاخص های کمی تحمل، مقدار نسبی آب برگ، نخود