بررسی اثر میان مدت MDMA (اکستازی) بر اضطراب در موش سفید آزمایشگاهی بزرگ نر با استفاده از تست Plus Maze

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی اثر میان مدت MDMA (اکستازی) بر اضطراب در موش سفید آزمایشگاهی بزرگ نر با استفاده از تست Plus Maze دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی اثر میان مدت MDMA (اکستازی) بر اضطراب در موش سفید آزمایشگاهی بزرگ نر با استفاده از تست Plus Maze  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی اثر میان مدت MDMA (اکستازی) بر اضطراب در موش سفید آزمایشگاهی بزرگ نر با استفاده از تست Plus Maze،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی اثر میان مدت MDMA (اکستازی) بر اضطراب در موش سفید آزمایشگاهی بزرگ نر با استفاده از تست Plus Maze :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی بابل

تعداد صفحات :۹

سابقه و هدف: مصرف حاد اکستازی (Methylendioxymetamphetamine, MDMA) اثرات وابسته به دوز بر رفتارهای مرتبط با اضطراب ایجاد می کند. دوز بالای MDMA در کوتاه مدت اثر ضد اضطرابی داشته و دوزهای کمتر MDMA رفتار شبه اضطراب را در تست ماز بعلاوه ای شکل افزایش می دهد. این مطالعه به منظور بررسی اثر دوزهای پایین MDMA در میان مدت (۷ روز) بر اضطراب در موش صحرائی نر انجام شد.مواد و روشها: این مطالعه تجربی بر روی ۲۸ سر موش بزرگ آزمایشگاهی نر نژاد ویستار به وزن تقریبی ۲۰±۲۰۰ گرم انجام شد. حیوانات بطور تصادفی به ۴ گروه ۷ تایی تقسیم شدند و گروه های آزمایشی برای یک هفته MDMA با دوزهای مختلف (۵ mg/kg و ۲.۵، ۱.۲۵) و گروه شم، سالین (۱ ml/kg) بصورت درون صفاقی دریافت نمودند. سنجش اضطراب یک روز قبل از تزریق و۳۰ دقیقه بعد از آخرین تزریق بوسیله ماز بعلاوه ای شکل مرتفع انجام گرفت.یافته ها: تزریق MDMA درصد زمان ماندن در بازوی باز را بطور قابل توجهی افزایش داد که بیشترین میزان آن در گروه آزمایشی دریافت کننده دوز۵ mg/kg با میانگین ۲۹.۷۷±۳۳.۳۳۷ مشاهده شد. درصد ورود به بازوی باز با افزایش دوز MDMA افزایش یافت که تفاوت بین گروه آزمایشی دریافت کننده دوز ۲.۵ mg/kg و گروه سالین از لحاظ آماری معنی دار بود (p<0.05). با افزایش دوز MDMA شاخص خالص فعالیت حرکتی کاهش یافت، MDMA سبب کاهش تاخیر در ورود به بازوی باز گردید. گروه آزمایشی دریافت کننده دوز ۲.۵ mg/kg رتها تاخیر کمتری در ورود به بازوی باز نسبت به بقیه گروه های آزمایشی با میانگین ۷۰.۸۳±۱۱۴.۱۸۸ نشان دادند.نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که دوزهای پایین MDMA در میان مدت (۷ روز متوالی) می تواند برخی شاخص های اضطراب (ترس از ارتفاع) در رتها را کاهش دهد.

کلید واژه: اکستازی، اضطراب، ماز بعلاوه ای شکل مرتفع، موش بزرگ آزمایشگاهی