تاثیر محلول های نگه دارنده مختلف در فرایند انجماد بر عفونت زایی لیشمانیاماژور در مدل موشی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تاثیر محلول های نگه دارنده مختلف در فرایند انجماد بر عفونت زایی لیشمانیاماژور در مدل موشی دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تاثیر محلول های نگه دارنده مختلف در فرایند انجماد بر عفونت زایی لیشمانیاماژور در مدل موشی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تاثیر محلول های نگه دارنده مختلف در فرایند انجماد بر عفونت زایی لیشمانیاماژور در مدل موشی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تاثیر محلول های نگه دارنده مختلف در فرایند انجماد بر عفونت زایی لیشمانیاماژور در مدل موشی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : پوست و زیبایی

تعداد صفحات :۱۲

زمینه و هدف: لیشمانیزاسیون روشی موثر در پیشگیری از سالک می باشد. استانداردسازی لیشمانیا و شرایط نگه داری انگل از دشواری های این روش می باشد. در این مطالعه تاثیر استفاده از مواد نگه دارنده مختلف بر میزان عفونت زایی انگل بررسی شده است.روش اجرا: انگل Leishmania major در مراحل رشد لگاریتمی، شروع ایستا و انتهای مرحله ایستا، قبل از انجماد و بعد از انجماد با استفاده از مواد نگه دارنده مختلف با ترکیبات متنوع (ساکارز، گلیسرول، ترهالوز، گلوکز، سوربیتول و (dimethyl sulfoxide [DMSO] به موش های BALB/c تلقیح و میزان عفونت زایی بررسی شد. از آزمون IFA به منظور تعیین میزان انگل های متاسیکلیک استفاده شد.یافته ها: درصد انگل های زنده در ماده های نگه دارنده در مراحل مختلف رشد از ۸۹% تا ۹۸.۲% بود. در گروهی که انگل مرحله رشد لگاریتمی در مواد نگه دارنده ساکارز+گلیسرول و DMSO دریافت کرده بودند بروز ضایعات از هفته سوم شروع و در هفته پنجم به ۱۰۰% رسید. در گروهی که انگل شروع مرحله ایستا و انتهای مرحله ایستا در مواد نگه دارنده های DMSO، ساکارز+گلوکز، ساکارز+گلیسرول و گلیسرول ۱۵% دریافت کرده بودند بروز ضایعه بین هفته های ۴ تا ۵ شروع و در هفته ۸ به ۱۰۰% می رسید. میزان انگل های متاسیکلیک در مراحل مختلف رشد لگاریتمی، شروع مرحله ایستا و خاتمه ایستا به ترتیب افزایش یافت.نتیجه گیری: رابطه مستقیم بین درصد زنده بودن انگل و میزان بروز ضایعه مشاهده گردید. ماده نگه دارنده ساکارز ۲۲.۵%+گلیسرول ۲۲.۵% برای حفظ عفونت زایی انگل مناسب می باشد. رابطه مستقیمی بین میزان پروماستیگوت های متاسیکلیک عفونت زا و میزان بروز ضایعه در مراحل مختلف رشد در موش BALB/c وجود دارد.

کلید واژه: لیشمانیا، لیشمانیا ماژور، عفونت زایی، موش BALB/c