رژیم های بین المللی عدم اشاعه و کنترل صادرات در نظریه های روابط بین الملل

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 رژیم های بین المللی عدم اشاعه و کنترل صادرات در نظریه های روابط بین الملل دارای ۲۱ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد رژیم های بین المللی عدم اشاعه و کنترل صادرات در نظریه های روابط بین الملل  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی رژیم های بین المللی عدم اشاعه و کنترل صادرات در نظریه های روابط بین الملل،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن رژیم های بین المللی عدم اشاعه و کنترل صادرات در نظریه های روابط بین الملل :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : فصلنامه سیاست- مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی

تعداد صفحات :۲۱

همزمان با انعقاد معاهدات بین المللی خلع سلاحی و عدم اشاعه، برخی کشورهای توسعه یافته عضو این معاهدات بین المللی، رژیم های موازی دیگری تحت عنوان رژیم های چند جانبه کنترل صادرات ایجاد کردند. این رژیم ها بر خلاف معاهدات بین المللی به روی همه کشورها باز نیستند. عضویت در آنها شرایطی خاص را می طلبد و به جز کنترل نقل و انتقال تسلیحات، نقل و انتقال مواد و کالاهای دو منظوره دارای کاربرد صلح آمیز و فن آوری های نوین را نیز کنترل می کنند و علیه برخی کشورها محدودیت اعمال می کنند. این رژیم ها که به عنوان ابزار فشار سیاسی نیز مورد سوء استفاده قرار می گیرند با دیگر تعهدات اعضای آنان تحت معاهدات بین المللی خلع سلاح و عدم اشاعه مغایرت دارند. در این تحقیق به بررسی جایگاه رژیم های عدم اشاعه و کنترل صادرات در نظریه های روابط بین الملل می پردازیم و به این سوال پاسخ می دهیم که ایجاد و تقویت این رژیم ها بوسیله کدامیک از نظریه های روابط بین الملل قابل توجیه است. نتیجه گیری می شود که مبنای ایجاد رژیم های بین المللی عدم اشاعه عمدتا نظریه های نهادگرایی لیبرال، نئولیبرال و نظریه وابستگی متقابل است. ولی پایه رژیم های کنترل صادرات عمدتا در نظریه های نو واقع گرایی و اندیشه های ناسیونالیسم اقتصادی قرار دارد و ناشی از گفتمان قدرت و مفهوم خودی و غیر خودی است، آنگونه که پسا ساختارگرایان می گویند.

کلید واژه: قدرت ملی، امنیت ملی، توزیع توانمندی ها، واقع گرایی، کارکردگرایی، عدم اشاعه، کنترل صادرات