بررسی سیانوباکتری .Oscillatoria sp در شرایط محدودیت، محدودیت نسبی و عدم محدودیت دی اکسید کربن و اثر توام آن با شوری

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی سیانوباکتری .Oscillatoria sp در شرایط محدودیت، محدودیت نسبی و عدم محدودیت دی اکسید کربن و اثر توام آن با شوری دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی سیانوباکتری .Oscillatoria sp در شرایط محدودیت، محدودیت نسبی و عدم محدودیت دی اکسید کربن و اثر توام آن با شوری  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی سیانوباکتری .Oscillatoria sp در شرایط محدودیت، محدودیت نسبی و عدم محدودیت دی اکسید کربن و اثر توام آن با شوری،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی سیانوباکتری .Oscillatoria sp در شرایط محدودیت، محدودیت نسبی و عدم محدودیت دی اکسید کربن و اثر توام آن با شوری :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : فیزیولوژی محیطی گیاهی (پژوهش های اکوفیزیولوژی گیاهی ایران)

تعداد صفحات :۹

هدف این پژوهش، بررسی خوگیری سیانوباکتری .Oscillatoria sp به شرایط توام دی اکسید کربن و شوری می باشد. نمونه، پس از جمع آوری، واکشت (کشت مجدد) و تخلیص، در محیط کشت مایع BG-110 وارد شد و تیمارهای توام شوری و دی اکسید کربن در شرایط دمایی ۲۸ درجه سانتی گراد و شدت نوری مداوم ۱۸۰۰ لوکس اعمال گردید. تیمارهای شوری، محیط کشت واجد ۰.۴، ۰.۵ و ۰.۶ درصد کلرید سدیم بود. تیمارهای دی اکسید کربن شامل عدم هوادهی، هوادهی و تلقیح دی اکسید کربن اعمال گردید. در هر مورد بقا، رشد، نرخ رشد ویژه، محتوای فیکواریترین، فیکوسیانین، آلوفیکوسیانین و کارایی فیکوبیلی زومی سنجش گردید. نتایج نشان داد که بیشترین میزان رشد مربوط به شوری ۰.۵ درصد در شرایط عدم هوادهی و تکانش (شیکر) بود. در روز نهم شوری ۰.۵ و ۰.۶ درصد به نقطه یکسانی از لحاظ رشد رسید، ولی بعد از آن شوری ۰.۶ درصد روند کاهشی نشان داد. در شوری ۰.۵ درصد، در مقایسه دو حالت محدودیت (عدم هوادهی) و محدودیت نسبی (هوادهی) دی اکسید کربن، در ششمین روز بعد از تلقیح، بیشترین ن رخ رشد مربوط به محدودیت نسبی دی اکسید کربن (هوادهی) بود، ولی در انتهای دوره رشد (روز یازدهم) به نقطه یکسانی رسید که اختلاف معنی دار بود. در شوری ۰.۵ درصد، بیشترین مقدار رنگیزه فیکوبیلی پروتئینی مربوط به رنگیزه آلوفیکوسیانین بود. در شرایط عدم محدودیت دی اکسید کربن (تلقیح) بالاترین رشد در شوری ۰.۴ درصد مشاهده شد. روی هم رفته، نتایج بدست آمده، حاکی از آن است که درشرایط توام دی اکسیدکربن و شوری، خوگیری نمونه از طریق تغییرات رنگیزه ای و نیز کارایی فیکوبیلی زومی، امکان پذیر است. این امر، به کارگیری نمونه را در شالیزارها که با تنش های توام شوری و محدودیت دی اکسید کربن مواجه هستند، موجه جلوه می دهد.

کلید واژه: اسیلاتوریا، خوگیری، سیانوباکتری، شالیزار، شوری، گلستان