اثرات متفورمین بر میزان چربیهای خون در رتهای باردار هیپرگلیسمیک و نوزادان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثرات متفورمین بر میزان چربیهای خون در رتهای باردار هیپرگلیسمیک و نوزادان دارای ۱۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثرات متفورمین بر میزان چربیهای خون در رتهای باردار هیپرگلیسمیک و نوزادان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثرات متفورمین بر میزان چربیهای خون در رتهای باردار هیپرگلیسمیک و نوزادان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثرات متفورمین بر میزان چربیهای خون در رتهای باردار هیپرگلیسمیک و نوزادان :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی

تعداد صفحات :۱۸

زمینه و هدف: دیابت حاملگی نوعی عدم تحمل به گلوکز، به هر میزان می باشد که شروع و یا تشخیص اولیه آن در دوره بارداری است. متفورمین از دسته داروهای خوراکی مورد استفاده در درمان دیابت تیپ ۲ است و در بارداری از جمله داروهای کلاس B محسوب می شود. در این مطالعه، اثر متفورمین بر میزان چربیهای خون در رتهای مبتلا به دیابت بارداری و نوزادان آنها مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش کار: رتهای ماده از نژاد ویستار در ۵ گروه کنترل سالم، شم، کنترل دیابتی (هیپرگلیسمی) و گروههای تجربی تحت درمان با دوزهای ۱۶۰mg/kg و ۳۰۰ متفورمین مورد مطالعه قرار گرفتند. القاء هیپرگلیسمی مشابه دیابت بارداری با تزریق روزانه دو بارگلوکز هیپرتونیک با دوز ۴g/kg و به دنبال آن تزریق مدروکسی پروژسترون با دوز۳mg/kg به صورت داخل صفاقی از روز پنجم بارداری تا پایان دوره بارداری انجام شد. گروههای تجربی از روز ۵ بارداری روزانه ۱۶۰mg/kg و ۳۰۰ متفورمین به صورت خوراکی همراه آب مصرفی دریافت نمودند. میزان تری گلیسرید، کلسترول تام، کلسترولLDL و کلسترول HDL سرم مادران در روزهای صفر، ۵، ۱۵ و ۲۰ بارداری و در نوزادان در روزهای ۱۵ و ۳۰ پس از تولد پس از یک ناشتای ۱۴ ساعته اندازه گیری شد.یافته ها: پس از تزریق گلوکز هیپرتونیک و مدروکسی پروژسترون، میزان گلوکز سرم در رتهای باردار هیپرگلیسمیک نسبت به گروه کنترل بطور معنی داری افزایش یافت (p<0.05). مقادیر تری گلیسرید، کلسترول تام و کلسترول LDL سرم در رتهای باردار هیپرگلیسمیک و نوزادان آنها نسبت به گروه کنترل بطور نسبی افزایش و مقدار کلسترول HDL کاهش یافت. درمان رتهای باردار هیپرگلیسمیک با متفورمین در دوزهای ۱۶۰mg/kg و ۳۰۰، مقادیر تری گلیسرید، کلسترول تام و کلسترول LDL سرم مادران و نوزادان را نسبت به گروه کنترل به طور نسبی کاهش و میزان کلسترول HDL را افزایش داد که البته این تغییرات معنی دار نبود.نتیجه گیری: بنظر می رسد مدل رت باردار هیپرگلیسمیک مدلی قابل انطباق با دیابت بارداری در انسان است و درمان با متفورمین درمانی قابل پذیرش و بدون عارضه برای مادران مبتلا به دیابت بارداری و نوزادان آنها است.

کلید واژه: دیابت بارداری، متفورمین، چربی، هیپرگلیسمی، نوزاد