مبانی ضمانت و برائت پزشک در صورت ارتکاب خطا در فقه امامیه

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مبانی ضمانت و برائت پزشک در صورت ارتکاب خطا در فقه امامیه دارای ۴۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مبانی ضمانت و برائت پزشک در صورت ارتکاب خطا در فقه امامیه  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مبانی ضمانت و برائت پزشک در صورت ارتکاب خطا در فقه امامیه،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مبانی ضمانت و برائت پزشک در صورت ارتکاب خطا در فقه امامیه :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : فقه پزشکی

تعداد صفحات :۴۵

نجات جان بیمار از واجباتی است که خدا بر دوش پزشکان نهاده است. پزشک هر اندازه در طبابت ماهر باشد، اماهمیشه احتمال خطا و وارد آمدن خسارت بر جان بیمار وجود دارد. در فقه، ضامن بودن یا نبودن پزشک در صورت ارتکاب خطاهای پزشکی مورد مناقشه است. شماری قایل به این هستند که پزشک همیشه و در همه حال، ضامن خساراتی است که به سبب خطای وی بر بیمار، وارد شده است، حال چه اذن گرفته باشد یا نه. اینان با تمسک به اطلاق احادیث اجیر و مستاجر احادیثی که وی را در همه حال ضامن می داند، همچنین تمسک به قواعد فقهی، مانند قاعده اتلاف، قاعده تسبیب، قاعده لاضرر، قاعده غرور، وی را ضامن می دانند. در مقابل، شماری دیگر مبنا را بر مبرا دانستن پزشک از هرگونه ضمان در همه حال می دانند. قاعده احسان و اصل برائت را، دلایلی بر برائت ذمه آنان می دانند. می گویند پزشک شرعا موظف به درمان بیمار است، اما در این راه به حصول نتیجه بهبودی وی، متعهد نشده است. می توان پزشک را به مقتضای اخذ برائت از ضمان خلاصی داد. به عبارت دیگر، اصل بر ضامن بودن پزشک است، اما با گرفتن برائت از بیمار از دادن خسارت رهایی می یابد. مبنای برائت در اینجا، روایت سکونی و همچنین قواعد عمومی عسر و حرج در جامعه است. همچنین لزوم تعهد به شروط، از دیگر ادله این گروه است. با بررسی ادله ضمان و ادله رهایی آنان از ضمان، قول اخیر مقبول تر می باشد، لذا لازم است پزشکان قبل از درمان، از مریض یا ولى او و همچنین دامپزشک از صاحب حیوان، برائت کسب نمایند. این ادله از قوت بیشتری برخوردار است و وی با اخذ برائت ضامن نمی باشد.

کلید واژه: طبیب، ضمان، اذن، ابرا، قاعده، اسقاط، تلف، احسان