مقاله بررسی ارتباط پلی مورفیسم های ژن مانوز متصل به لکتین با بهبودی بیماران مبتلا به هپاتیت مزمن B

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی ارتباط پلی مورفیسم های ژن مانوز متصل به لکتین با بهبودی بیماران مبتلا به هپاتیت مزمن B دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی ارتباط پلی مورفیسم های ژن مانوز متصل به لکتین با بهبودی بیماران مبتلا به هپاتیت مزمن B  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی ارتباط پلی مورفیسم های ژن مانوز متصل به لکتین با بهبودی بیماران مبتلا به هپاتیت مزمن B،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی ارتباط پلی مورفیسم های ژن مانوز متصل به لکتین با بهبودی بیماران مبتلا به هپاتیت مزمن B :

مقاله بررسی ارتباط پلی مورفیسم های ژن مانوز متصل به لکتین با بهبودی بیماران مبتلا به هپاتیت مزمن B که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در زمستان ۱۳۸۸ در پژوهش در پزشکی از صفحه ۲۳۴ تا ۲۴۰ منتشر شده است.
نام: بررسی ارتباط پلی مورفیسم های ژن مانوز متصل به لکتین با بهبودی بیماران مبتلا به هپاتیت مزمن B
این مقاله دارای ۷ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله مانوز متصل به لکتین
مقاله هپاتیت B

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
سابقه و هدف: با توجه به شیوع و روند روبه افزایش هپاتیت مزمن Bو اهمیت درمان و بویژه عوامل مساعد کننده در درمان این بیماران و نقش احتمالی پلی مورفیسم های ژن مانوز متصل به لکتین (MBL) با بهبودی در این بیماران و به منظور تعیین نقش این پلی مورفیسم ها در درمان مبتلایان هپاتیت B بهبودنیافته و بهبودیافته، این تحقیق در مرکز تحقیقات گوارش و کبد بیمارستان طالقانی انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه مورد – شاهدی، ۱۰۰ بیمار دارای عفونت مزمن هپاتیت Bتحت درمان بهبودنیافته (گروه مورد)، ۱۰۰ بیمار هپاتیت B بهبودیافته (گروه شاهد اول) و ۱۰۰ نمونه کنترل سالم (گروه شاهد دوم) که از لحاظ سن و جنس متناسب با افراد مورد بودند، انتخاب شدند DNA ژنومی از خون نمونه ها استخراج شد و پلی مورفیسم های زیر در ژن مانوز متصل به لکتین (MBL) به روش PCR-RFLP تعیین گردید: دو جهش نقطه ای در ناحیه پروموتر در موقعیت -۵۵۰ (G به C)، -۲۲۱ (C به G) و یک جهش نقطه ای در ناحیه غیرترجمه ای +۴ (T به C) و ۳ جهش نقطه ای در کدون های ۵۴، ۵۲ و ۵۷ در اگزون ۱ ژن MBL بترتیب در موقعیت های نوکلئوتیدی ۲۲۳، ۲۳۰ و ۲۳۹ میزان عدم مواجهه با پلی مورفیسم ها مورد قضاوت آماری قرار گرفت.
یافته ها: فراوانی آلل +۲۲۳Tدر کدون +۵۲ در بیماران هپاتیت B مزمن و بیماران خودبخود بهبود یافته به ترتیب ۲۲/۰ و ۳۷/۰ بود، که حاکی از ارتباط معنی دار بین این پلی مورفیسم در ژن مانوز متصل به لکتین در دو گروه بیماران مزمن و افراد خودبه خود بهبود یافته بود. در ارتباط با سایر پلی مورفیسم ها ارتباط معنی داری در گروه های مورد مطالعه مشاهده نگردید.
نتیجه گیری: از آنجایی که کدون +۵۲ ژن مانوز متصل به لکتین ارتباط معنی داری میان بیماران مبتلا به هپاتیت B مزمن با هپاتیت B بهبود یافته دارد، می توان گفت ژنوتایپ هتروزیگوت کدون (C/T) +52 احتمالا نقش بازدارنده در مزمن شدن بیماری هپاتیت B دارد.