بررسی تنوع ژنتیکی در بین و درون برخی از جمعیت های آویشن آذربایجانی (Thymus migricus Klokov & Desj.-Shost) با استفاده از نشانگرهای مولکولی RAPD

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی تنوع ژنتیکی در بین و درون برخی از جمعیت های آویشن آذربایجانی (Thymus migricus Klokov & Desj.-Shost) با استفاده از نشانگرهای مولکولی RAPD دارای ۱۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی تنوع ژنتیکی در بین و درون برخی از جمعیت های آویشن آذربایجانی (Thymus migricus Klokov & Desj.-Shost) با استفاده از نشانگرهای مولکولی RAPD  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی تنوع ژنتیکی در بین و درون برخی از جمعیت های آویشن آذربایجانی (Thymus migricus Klokov & Desj.-Shost) با استفاده از نشانگرهای مولکولی RAPD،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی تنوع ژنتیکی در بین و درون برخی از جمعیت های آویشن آذربایجانی (Thymus migricus Klokov & Desj.-Shost) با استفاده از نشانگرهای مولکولی RAPD :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : تحقیقات گیاهان دارویی و معطر ایران

تعداد صفحات :۱۷

در مطالعه حاضر نشانگرهای مولکولی RAPD جهت بررسی تنوع ژنتیکی ژرم پلاسم برخی از جمعیت های وحشی آویشن آذربایجانی (Thymus migricus Klokov & Desj.-Shost) در ایران بکار برده شد. از تعداد ۲۱ آغازگر ده نوکلئوتیدی بکار برده شده، در مجموع ۳۱۰ نوار با وضوح بالا تولید شد که از این تعداد، ۱۴ نوار مونومورفیک و ۲۹۶ نوار دارای چند شکلی (پلی مورفیسم) بودند. به طور میانگین تعداد ۱۴.۷۶ نوار به ازای هر آغازگر بدست آمد که تعداد ۱۴.۰۹ نوار از آنها چند شکل بودند. ماتریس فاصله جمعیت ها توسط روش نی محاسبه شد و بر اساس تجزیه خوشه ای حاصل از این ماتریس، دندروگرام به روش UPGMA ترسیم گردید. تجزیه واریانس داده های مولکولی (AMOVA) انجام شد. تجزیه خوشه ای نشان داد که در بین جمعیت های آویشن آذربایجانی، جمعیت های بند (استان آذربایجان غربی) و جلفا (استان آذربایجان شرقی) با میزان فاصله ۰.۱۳۰ بیشترین تفاوت را نشان دادند. جمعیت های نازلو و بند (هر دو جمعیت آویشن آذربایجانی) از استان آذربایجان غربی با میزان فاصله ۰.۰۸۱ بیشترین شباهت را در بین جمعیت های مورد مطالعه داشتند. میانگین تنوع ژنتیکی نی (h) و شاخص اطلاعاتی شانون (I) نشان دادند که بیشترین تنوع در درون جمعیت جلفا (I =0.294 و h=0.196) و کمترین تنوع ژنتیکی در جمعیت قوشچی (I =0.209 و h=0.139) دیده می شود. میانگین شاخص های Fst و Nm که میزان جریان ژنی بین جمعیت ها را نشان می دهند، به ترتیب ۰.۳۰ و ۱.۱۴ بدست آمد که بیانگر بالا بودن تبادل ژنی بین پنج رویشگاه آویشن آذربایجانی مورد مطالعه در این بررسی می باشد. نتایج این تحقیق بیانگر وجود تنوع قابل توجه برای جمعیت های آویشن آذربایجانی در ایران می باشد که می تواند در برنامه های اصلاحی مورد استفاده قرار گیرد.

کلید واژه: تنوع ژنتیکی، جمعیت، آویشن آذربایجانی (Thymus migricus Klokov & Desj.-Shost)، نشانگرهای RAPD