مقایسه بافت همبند کام به عنوان غشا با غشای کلاژن همراه با Bio-Oss و PRGF در درمان ضایعات عمودی استخوان آلوئول (کارآزمایی بالینی تصادفی شده)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه بافت همبند کام به عنوان غشا با غشای کلاژن همراه با Bio-Oss و PRGF در درمان ضایعات عمودی استخوان آلوئول (کارآزمایی بالینی تصادفی شده) دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه بافت همبند کام به عنوان غشا با غشای کلاژن همراه با Bio-Oss و PRGF در درمان ضایعات عمودی استخوان آلوئول (کارآزمایی بالینی تصادفی شده)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه بافت همبند کام به عنوان غشا با غشای کلاژن همراه با Bio-Oss و PRGF در درمان ضایعات عمودی استخوان آلوئول (کارآزمایی بالینی تصادفی شده)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه بافت همبند کام به عنوان غشا با غشای کلاژن همراه با Bio-Oss و PRGF در درمان ضایعات عمودی استخوان آلوئول (کارآزمایی بالینی تصادفی شده) :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی (JOURNAL OF DENTAL SCHOOL SHAHID BEHESHTI UNIVERSITY OF MEDICAL SCIENCE)

تعداد صفحات :۱۴

سابقه و هدف: هدف از درمان های پریودنتال جلوگیری از تخریب بیشتر بافت ها و بازسازی انساج پریودنتال تخریب شده ناشی از بیماری یا تروما می باشد. بر اساس یافته های هیستولوژی، GTR قابل پیش بینی ترین روش رژنراتیو به منظور بازسازی استخوان و سمان می باشد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه نتایج کلینیکال حاصل از کاربرد غشای بافت همبند کام Bio-oss + PRGF + با نتایج حاصل از غشای کلاژن Bio-oss + PRGF + صورت پذیرفت.مواد و روشها: این کارآزمایی بالینی تصادفی شده بر روی ۱۵ بیمار که حداقل یک جفت ضایعه عمودی بین دندانی داشتند، با دو روش + PRGF غشای بافت همبند کام) Bio-oss + گروه مورد) و + PRGF غشای کلاژن) Bio-oss + گروه شاهد) انجام شد. ضایعات استخوانی باید ۲ یا ۳ دیواره بوده، حداقل دارای ۳ میلی متر عمق بودند. در هر بیمار به صورت تصادفی یک ضایعه به عنوان مورد و ضایعه دیگر به عنوان شاهد در نظر گرفته شده، توسط مواد ذکر شده تحت درمان قرار گرفت. متغیرهای کمی شامل عمق پاکت، عمق ضایعه، حد چسبندگی کلینیکال، موقعیت مارجین لثه و محل کرست استخوان نسبت به ساختار آکریلی (نقطه مرجع) در روز جراحی و ۶ ماه پس از آن در جراحی ورود مجدد اندازه گیری شدند. سپس داده های بدست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS-16 و نیز آنالیزهای آماری Wilcoxon و Two-way Repeated Measure ANOVA مورد بررسی قرار گرفتند.یافته ها: کلیه پارامترهای کلینیکی ارزیابی شده در هر دو گروه مورد و شاهد پس از ۶ ماه تغییرات آماری معنی داری را نسبت به قبل از درمان نشان دادند (P<0.05). بین دو گروه مورد و شاهد هیچ تفاوت آماری معنی داری از نظر شاخص های عمق پاکت (به ترتیب ۳.۷ میلی متر در برابر ۳.۵ میلی متر)، حصول چسبندگی کلینیکال (۱.۸ میلی متر در برابر ۱.۶ میلی متر)، تحلیل کرست آلوئول (۱.۸ میلی متر در برابر ۱.۷ میلی متر) و پر شدن ضایعه (۲.۳ میلی متر در برابر ۲.۲ میلی متر) دیده نشد (P>0.05). تنها شاخصی که تفاوت معنی داری را بین دو گروه مورد و شاهد نشان داد میزان تحلیل لثه بود که بطور معناداری در گروه مورد کمتر بود (به ترتیب ۰.۸ میلی متر در برابر ۱.۷ میلی متر، (P<0.05).نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده از مطالعه حاضر به نظر می رسد که نتایج حاصل از کاربرد بافت همبند کام به عنوان غشا PRGF + BioOss + در مقایسه با غشای کلاژن PRGF + Bio-Oss + تفاوتی از نظر کاهش عمق پاکت، میزان پر شدگی ضایعه استخوانی، میزان تحلیل کرست استخوان و حصول چسبندگی کلینیکی نداشته، تنها تفاوت موجود، میزان کمتر تحلیل لثه در گروه بافت همبند (به عنوان غشا) می باشد.

کلید واژه: بافت همبند کام، ضایعات عمودی استخوان آلوئول، PRGF، GTR