تاثیر افزودن پروپرانولول به اکسی توسین در موفقیت تحریک لیبر

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تاثیر افزودن پروپرانولول به اکسی توسین در موفقیت تحریک لیبر دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تاثیر افزودن پروپرانولول به اکسی توسین در موفقیت تحریک لیبر  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تاثیر افزودن پروپرانولول به اکسی توسین در موفقیت تحریک لیبر،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تاثیر افزودن پروپرانولول به اکسی توسین در موفقیت تحریک لیبر :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان

تعداد صفحات :۱۰

مقدمه: تحریک زایمان با انفوزیون اکسی توسین روش معمول مامایی در سخت زایی است. با توجه به خطر دوز بالا یا تجویز اشتباه آن سازمان داروی ایمن تجویز وریدی اکسی توسین را به فهرست داروهای پرخطر اضافه کرده و برنامه هایی برای به حداقل رساندن آسیب های مادر و جنین را با کاهش دوز مصرفی اکسی توسین توصیه کرده است. یکی از این روش ها برای کاهش دوز اکسی توسین، تجویز پروپرانولول است. در بررسی ها نشان داده شده که تجویز پروپرانولول با دوز کم طی مرحله فعال لیبر قادر است قدرت انقباض رحم را افزایش داده و سبب موفقیت لیبر شود و نیز موارد سزارین را به طور قابل توجه کاهش دهد بدون این که مشکل مادر یا نوزاد را افزایش دهد.هدف: مقایسه ترکیب اکسی توسین- پروپرانولول با اکسی توسین- پلاسبو بر روی القاء و سیر زایمان و میزان سزارینمواد و روش ها: مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی دوسوکور بر ۱۱۸ زن باردار شکم اول ۴۱- ۳۸ هفته بدون پیشرفت زایمانی صورت گرفت و بیماران به طور اتفاقی به دو گروه اکسی توسین با پروپرانولول و اکسی توسین و پلاسبو تقسیم شدند. سپس نتایج حاملگی (آتونی رحم، عوارض حین لیبر شامل دیسترس جنین، مکونیوم و جداشدن زودرس جفت)، زایمان و پیامدهای نوزادی (آپگار دقیقه ۱ و ۵ تولد، نیاز به بستری در NICU و وزن نوزاد) با هم در دو گروه مقایسه شدند.نتایج: مدت مرحله فعال لیبر در گروه پروپرانولول ۳۲۵.۷۴±۷۱.۵۷ به طور معنی دار کمتر از گروه پلاسبو ۴۰۶.۰۴±۸۰.۳۲ بود (P<0.001) و مدت مرحله دوم در گروه پروپرانولول ۲۳.۰۳±۸.۳۱ نیز به طور معنی دار کمتر از گروه پلاسبو ۳۳.۸۳±۱۲.۳۳ بود (P<0.001). همچنین، فراوانی سزارین (۱۵%)۹ در گروه پروپرانولول بطور معنی دار کمتر از گروه پلاسبو (۲۵.۹%)۱۵ (P<0.001) و نداشتن پیشرفت در گروه پروپرانولول (۳.۳%)۲ به طور معنی دار کمتر از گروه پلاسبو (۸.۶%)۵ بود (P<0.023).نتیجه: به نظر می رسد مصرف پروپرانولول قادر است مدت فاز فعال و مرحله دوم لیبر، میزان مصرف اکسی توسین و نیز میزان سزارین را کاهش دهد.

کلید واژه: اکسی توسین، پروپرانولول، زایمان طبیعی، زنان باردار، سزارین