ارزیابی اثر تنش گرمای پایان فصل و سطوح نیتروژن بر عملکرد و روند رشد دانه ژنوتیپ های گندم در شرایط محیطی خوزستان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 ارزیابی اثر تنش گرمای پایان فصل و سطوح نیتروژن بر عملکرد و روند رشد دانه ژنوتیپ های گندم در شرایط محیطی خوزستان دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد ارزیابی اثر تنش گرمای پایان فصل و سطوح نیتروژن بر عملکرد و روند رشد دانه ژنوتیپ های گندم در شرایط محیطی خوزستان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی ارزیابی اثر تنش گرمای پایان فصل و سطوح نیتروژن بر عملکرد و روند رشد دانه ژنوتیپ های گندم در شرایط محیطی خوزستان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن ارزیابی اثر تنش گرمای پایان فصل و سطوح نیتروژن بر عملکرد و روند رشد دانه ژنوتیپ های گندم در شرایط محیطی خوزستان :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : زراعت (پژوهش و سازندگی)

تعداد صفحات :۱۲

به منظور بررسی اثر تنش گرمای پایان فصل و سطوح نیتروژن بر عملکرد و روند رشد دانه ژنوتیپ های گندم (.Triticum aestivum L)، این پژوهش در سال زراعی ۸۶- ۱۳۸۵ در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اهواز انجام شد. این تحقیق در دو آزمایش مستقل، هر یک به صورت کرت یکبار خرد شده و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. آزمایش اول شامل کاشت ژنوتیپ ها در تاریخ کاشت توصیه شده یعنی اول آذر ماه بود و در آزمایش دیگر به منظور همزمانی مراحل فنولوژیکی رشد بعد از گرده افشانی با تنش گرمای آخر فصل، تاریخ کاشت ژنوتیپ ها در اوائل بهمن انجام شد. در هر آزمایش، سه سطح کود نیتروژن ۵۰، ۱۰۰ و ۱۵۰ کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار به عنوان عامل اصلی و شش رقم گندم (چمران، وریناک، استار، کرخه، ۵-۸۴- D و ۸-۸۳- D) به عنوان عامل فرعی بودند. نتایج نشان داد، عملکرد دانه در تیمارهای ۵۰ و ۱۰۰ کیلوگرم نیتروژن نسبت به تیمار ۱۵۰ کیلوگرم نیتروژن در شرایط مطلوب به ترتیب ۴۱ و ۲۱ و در شرایط تنش گرما به ترتیب ۴۴ و ۲۶ درصد کاهش یافت. میانگین عملکرد دانه و وزن هزار دانه ژنوتیپ های گندم در شرایط تنش گرما نسبت به شرایط مطلوب به ترتیب ۳۳ و ۴۳ درصد کاهش داشت. بیشترین و کمترین شیب تغییرات عملکرد دانه در شرایط تنش گرمای پایان فصل نسبت به شرایط مطلوب به ترتیب به ژنوتیپ های دیررس استار (۳۹ درصد) و زودرس وریناک (۲۷ درصد) اختصاص داشت. میانگین مدت موثر پر شدن دانه ژنوتیپ های مورد مطالعه در شرایط مطلوب و تنش گرما به ترتیب ۲۶ و ۱۶ روز ارزیابی شد. کاهش عملکرد دانه در سطوح پایین نیتروژن در اثر کاهش تعداد دانه در واحد سطح و در شرایط تنش گرمای پایان فصل در اثر کاهش وزن دانه بود. وزن دانه در شرایط تنش گرمای پایان فصل، در اثر کاهش هر دو مولفه سرعت (۱۲ درصد) و مدت موثر پر شدن دانه (۳۰ درصد) کاهش یافت.

کلید واژه: تنش گرما، نیتروژن، عملکرد دانه، گندم و ژنوتیپ