بررسی ترکیب پذیری لاین های ذرت ایرانی با استفاده از تلاقی دای آلل

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی ترکیب پذیری لاین های ذرت ایرانی با استفاده از تلاقی دای آلل دارای ۲۱ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی ترکیب پذیری لاین های ذرت ایرانی با استفاده از تلاقی دای آلل  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی ترکیب پذیری لاین های ذرت ایرانی با استفاده از تلاقی دای آلل،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی ترکیب پذیری لاین های ذرت ایرانی با استفاده از تلاقی دای آلل :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : زراعت و اصلاح نباتات ایران

تعداد صفحات :۲۱

برآورد تنوع ژنتیکی، ترکیب پذیری و هتروزیس لاین های ذرت برای اهداف اصلاحی اهمیت زیادی دارد و می تواند به تعیین استراتژی های اصلاحی کمک کند. به منظور برآورد ترکیب پذیری لاین های ذرت ایرانی ۱۴ لاین اینبرد ذرت به صورت دای آلل یک طرفه با یکدیگر تلاقی داده شدند. والدین و هیبریدهای حاصل که در مجموع ۱۰۵ ژنوتیپ مختلف بودند در سال زراعی ۱۳۸۶ در مزرعه موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر کرج در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار ارزیابی شدند. تجزیه واریانس تفاوت معنی داری بین ژنوتیپ ها برای کلیه صفات مورد بررسی در سطح احتمال یک درصد نشان داد. بنابراین داده ها به روش ۲ و مدل ۱ گریفینگ تجزیه و تحلیل گردید. بیشترین متوسط هتروزیس مربوط به صفات تعداد دانه در ردیف، عملکرد دانه و طول بلال بود. نسبت واریانس افزایشی به غالبیت نشان داد که در کنترل صفات تعداد ردیف دانه در بلال، وزن صد دانه، درصد چوب بلال و درصد رطوبت دانه نقش اثر افزایشی ژن ها بیشتر از اثر غیرافزایشی می باشد ولی برای صفات عملکرد دانه، ارتفاع بوته، ارتفاع بلال، قطر میانی بلال، تعداد دانه در ردیف بلال و تعداد دانه در بلال نقش اثرات غیرافزایشی بیشتر از اثر افزایشی و برای طول بلال و وزن دانه در بلال نقش اثرات افزایشی و غیرافزایشی ژن ها تقریبا یکسان می باشد. در بین والدین، لاین های K3615.2 و K166B به ترتیب با ۹.۰۷ و ۹.۰۶ تن در هکتار بیشترین عملکرد دانه را داشتند. در بین هیبریدها نیز تلاقی های K18 × K3653.2، K18 × K166B و K3615.2 × K3653.2 به ترتیب با داشتن ۱۳.۴۰، ۱۳.۲۳ و ۱۲.۶۵ تن در هکتار بیشترین عملکرد دانه را داشتند. بهترین ترکیب شونده های عمومی برای عملکرد دانه لاین های K166B، K3615.2 و K3653.2 بودند. بیشترین میزان ترکیب پذیری خصوصی و هتروزیس نسبت به میانگین والدین برای عملکرد دانه مربوط به دورگ های K18 × K3653.2 و A679 × K3544.1 بود.

کلید واژه: ذرت، تجزیه دای آلل، ترکیب پذیری، هتروزیس