اثر اریتروپویتین بر یادگیری و حافظه در رات های آلزایمری شده پس از تزریق استرپتوزوتوسین به داخل بطن های طرفی مغز

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثر اریتروپویتین بر یادگیری و حافظه در رات های آلزایمری شده پس از تزریق استرپتوزوتوسین به داخل بطن های طرفی مغز دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثر اریتروپویتین بر یادگیری و حافظه در رات های آلزایمری شده پس از تزریق استرپتوزوتوسین به داخل بطن های طرفی مغز  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثر اریتروپویتین بر یادگیری و حافظه در رات های آلزایمری شده پس از تزریق استرپتوزوتوسین به داخل بطن های طرفی مغز،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثر اریتروپویتین بر یادگیری و حافظه در رات های آلزایمری شده پس از تزریق استرپتوزوتوسین به داخل بطن های طرفی مغز :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشکده پزشکی اصفهان

تعداد صفحات :۱۲

مقدمه: با توجه به شیوع بیماری آلزایمر و اختلالات شدید یادگیری و حافظه در این بیماری و همچنین این که به تازگی مشخص شده است که اریتروپویتین (EPO) موجب بهبود عملکردهای شناختی می گردد و دارای اثرات نروپروتکتیو بارزی است، هدف این مطالعه بررسی اثر EPO بر یادگیری و حافظه در رات پس از آلزایمری کردن آن ها با تزریق استرپتوزوتوسین (STZ) به داخل بطن های طرفی مغز بود.روش ها: جهت ایجاد مدل آلزایمری در رات ها داروی استرپتوزوتوسین به درون بطن های طرفی مغز تزریق گردید و دو هفته بعد جهت تایید القای اختلال یادگیری و حافظه، رات ها تحت آزمون یادگیری اجتنابی غیرفعال قرار گرفتند و سپس به مدت دو هفته اریتروپویتین به صورت یک روز در میان با دوز ۵۰۰۰ واحد به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به آن ها تزریق شد و سپس به طور مجدد تحت مطالعه رفتاری قرار گرفتند.یافته ها: تزریق داخل بطن های مغزی استرپتوزوتوسین موجب کاهش شدید تاخیر زمانی برای اولین ورود به اتاق تاریک در رات ها شد و تفاوت معنی داری میان گروه های شم و استرپتوزوتوسین وجود داشت. هر چند اریتروپویتین تاثیر معنی داری بر تاخیر زمانی برای اولین ورود به اتاق تاریک در گروه شم نداشت، ولی از آسیب های ناشی از تزریق داخل بطن های مغزی استرپتوزوتوسین جلوگیری کرد، به طوری که این شاخص افزایش معنی داری در گروه استرپتوزوتوسین- اریتروپویتین نسبت به گروه استرپتوزوتوسین داشت. بین گروه استرپتوزوتوسین- اریتروپویتین و گروه شم تفاوت معنی داری مشاهده نشد.نتیجه گیری: این نتایج پیشنهاد کننده این موضوع است که ممکن است کاربرد اریتروپویتین بتواند به صورت چشم گیری در بهبود آسیب های یادگیری و حافظه در بیماری آلزایمر، موثر باشد.

کلید واژه: آلزایمر، اریتروپویتین، استرپتوزوتوسین، یادگیری و حافظه