اثر تمرینات استقامتی بر ریزساختارهای بافت استخوانی اپیفیز فوقانی درشت نی موش های صحرایی اوارکتومی شده

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثر تمرینات استقامتی بر ریزساختارهای بافت استخوانی اپیفیز فوقانی درشت نی موش های صحرایی اوارکتومی شده دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثر تمرینات استقامتی بر ریزساختارهای بافت استخوانی اپیفیز فوقانی درشت نی موش های صحرایی اوارکتومی شده  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثر تمرینات استقامتی بر ریزساختارهای بافت استخوانی اپیفیز فوقانی درشت نی موش های صحرایی اوارکتومی شده،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثر تمرینات استقامتی بر ریزساختارهای بافت استخوانی اپیفیز فوقانی درشت نی موش های صحرایی اوارکتومی شده :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه (بهبود) (journal of kermanshah university of medical sciences)

تعداد صفحات :۱۰

زمینه: تمرینات استقامتی می تواند چگالی استخوان های متحمل وزن را در انسان و حیوان تغییر دهد، اما تاثیر آن بر ریزساختارهای استخوان کاملا مشخص نیست. هدف این مطالعه تعیین تغییرات اسکلتی ناشی از دویدن استقامتی روی نوارگردان در موش های بالغ اوراکتومی شده بود.روش ها: ۲۷ سر موش صحرایی ماده بالغ نژاد اسپراگ دالی به دو گروه ۹ تایی تجربی و کنترل تقسیم شدند و ۹ سرموش دیگر جهت تعیین مقادیر پایه کشته شدند. گروه تجربی، پروتکل دوی پیشرونده را به مدت ۸ هفته، با سرعت ۲۰- ۱۲ متر در دقیقه، به مدت ۵۹- ۱۰ دقیقه و ۵ جلسه در هفته اجرا کردند. ریزساختارهای بافت استخوانی متراکم و اسفنجی اپیفیز بالایی استخوان درشت نی با دستگاه آنالیز تصویربرداری نیمه اتوماتیک اندازه گیری شد. داده ها با آزمون t در سطح P<0.05 تحلیل شد.یافته ها: دویدن روی نوارگردان باعث افزایش معنادار فاصله بافت اسفنجی و همچنین ضخامت و حجم بافت های استخوانی متراکم و اسفنجی اپیفیز بالایی استخوان درشت نی شد. همچنین تنها تفاوت ضخامت و فاصله بافت اسفنجی در گروه تمرین در مقایسه با گروه کنترل معنادار بود.نتیجه گیری: اوارکتومی با کاهش ریزساختارهای بافت استخوانی متراکم و به ویژه اسفنجی در استخوان های متحمل وزن بدن همراه است. به علاوه، افزایش استحکام ناشی از تمرین استقامتی احتمالا به واسطه تغییرات ریزساختارهای بافت استخوانی است.

کلید واژه: تمرینات تحمل وزن، ریز ساختار استخوان، اوارکتومی