اثر سطوح مختلف پروتئین جیره غذایی و زمان غذادهی بر تولید آلاینده های نیتروژنی در یک سازگان نیمه بسته پرورش ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثر سطوح مختلف پروتئین جیره غذایی و زمان غذادهی بر تولید آلاینده های نیتروژنی در یک سازگان نیمه بسته پرورش ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثر سطوح مختلف پروتئین جیره غذایی و زمان غذادهی بر تولید آلاینده های نیتروژنی در یک سازگان نیمه بسته پرورش ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثر سطوح مختلف پروتئین جیره غذایی و زمان غذادهی بر تولید آلاینده های نیتروژنی در یک سازگان نیمه بسته پرورش ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثر سطوح مختلف پروتئین جیره غذایی و زمان غذادهی بر تولید آلاینده های نیتروژنی در یک سازگان نیمه بسته پرورش ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : شیلات (منابع طبیعی ایران)

تعداد صفحات :۱۴

در این آزمایش اثر کاهش درصد پروتئین جیره در یک وعده غذایی بر تولید آلاینده های نیتروژنی توسط ماهی قزل آلای رنگین کمان در یک سازگان نیمه بسته مورد بررسی قرار گرفت. بر این اساس جیره غذایی (آ) با سطح پروتئین ۴۱.۵ درصد و جیره غذایی (ب) با سطح پروتئین ۳۶.۵ درصد فرموله و در دو وعده غذایی صبح و عصر، در قالب چهار تیمار غذایی به ماهیان ارائه شد. تیمار ۱ (آ،آ)، در هر دو وعده غذایی جیره غذایی (آ) را دریافت کرد، تیمار ۲ (آ،ب)، در وعده غذایی صبح جیره غذایی (آ) و در وعده غذایی عصر جیره غذایی (ب) و تیمار ۳ (ب،آ)، در وعده غذایی صبح جیره غذایی (ب) و در وعده غذایی عصر جیره غذایی (آ) و تیمار ۴ (ب،ب)، در هر دو وعده غذایی جیره غذایی (ب) را دریافت نمودند. کاهش پروتئین خام جیره غذایی از تیمار ۱ به تیمار ۴، با نتایج مطلوبی از نظر میزان رشد، FCR و بقا همراه نبود اما در کاهش تولید آلاینده های نیتروژنی موثر بود. در کلیه تیمارها بین میزان مصرف نیتروژن و تولید آلاینده های نیتروژنی همبستگی معنی داری مشاهده شد (P<0.05؛ r=0.81). کاهش میزان پروتئین در یک وعده غذایی در تیمارهای ۲ و ۳، اختلاف معنی داری را از نظر میزان رشد و FCR با تیمار ۱ نشان نداد. با این حال تیمار ۳ در مقایسه با تیمار ۲ آلاینده های نیتروژنی کمتری تولید نمود (P<0.05).

کلید واژه: سطح پروتئین جیره، زمان غذادهی، ضریب تبدیل غذایی، مواد نیتروژنه دفعی، قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)