عنوان فارسی: خداگونه بودن انسان؛ روایتی اسرائیلی یا آموزه مشترک ادیان ابراهیمی؟ (عنوان عربی: تأله الانسان، روایه اسرائیلیه أو تعلیم الادیان الابراهیمیه المشترکه)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 عنوان فارسی: خداگونه بودن انسان؛ روایتی اسرائیلی یا آموزه مشترک ادیان ابراهیمی؟ (عنوان عربی: تأله الانسان، روایه اسرائیلیه أو تعلیم الادیان الابراهیمیه المشترکه) دارای ۲۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد عنوان فارسی: خداگونه بودن انسان؛ روایتی اسرائیلی یا آموزه مشترک ادیان ابراهیمی؟ (عنوان عربی: تأله الانسان، روایه اسرائیلیه أو تعلیم الادیان الابراهیمیه المشترکه)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی عنوان فارسی: خداگونه بودن انسان؛ روایتی اسرائیلی یا آموزه مشترک ادیان ابراهیمی؟ (عنوان عربی: تأله الانسان، روایه اسرائیلیه أو تعلیم الادیان الابراهیمیه المشترکه)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن عنوان فارسی: خداگونه بودن انسان؛ روایتی اسرائیلی یا آموزه مشترک ادیان ابراهیمی؟ (عنوان عربی: تأله الانسان، روایه اسرائیلیه أو تعلیم الادیان الابراهیمیه المشترکه) :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : حدیث پژوهی

تعداد صفحات :۲۹

چکیده فارسی:خلقت خداگونه انسان برای اولین بار در آموزه های تورات آمده است. بر طبق آنچه سفر پیدایش بیان می کند خداوند انسان را به صورت خود آفریده است؛ مساله ای که در متون خاص مسیحیان نیز مورد اشاره قرار گرفته است. نکته حائز اهمیت در دیدگاه عهدین نسبت به این مساله این است که میان خلقت آدمی بر صورت الهی و سروری و تسلط او بر سایر موجودات عالم رابطه مستقیمی وجود دارد. این آموزه در متون اسلامی اعم از شیعه و سنی نیز آمده است به نحوی که احادیثی همچون «ان الله خلق آدم علی صورته» از فراوانی قابل توجهی در متون روایی برخوردارند. در اینجا مساله اصلی این است که آیا این آموزه در متون اسلامی بر گرفته از عهدین است. به عبارت دیگر، آیا این حدیث برساخته جاعلان است، و آنها این حدیث را از متون یهودی – مسیحی گرفته و وارد متون حدیثی کرده اند؟ یا ریشه در حوزه وسیع تفکرات و تعالیم اسلامی دارد. این مقاله در آغاز، نگاهی به آنچه در متون یهودی و مسیحی در این باره آمده است، انداخته و سپس وضعیت سندی و دلالی این حدیث را از دیدگاه دانشمندان مسلمان مورد بررسی قرار داده است، و سپس با سیری در اندیشه عارفان مسلمان که این حدیث را در تبیین یکی از مهمترین نظریات خود یعنی نظریه انسان کامل به کار گرفته اند، به این نتیجه رسیده است صرف اشتراک آموزه ای میان ادیان مختلف مقوم انگاره اقتباسی بودن آن آموزه نیست، و مساله آفرینش انسان بر صورت الهی یکی از عمیق ترین آموزه هایی است که در ادیان ابراهیمی مطرح شده است بدون آنکه ادیان پسین از پیشین وام گیری داشته باشند.
چکیده عربی:قد ورد موضوع تأله الانسان لاول مره فی تعالیم التوراه. و خلق الله الانسان – طبقا لما یبدیه «سفر الخلق» – فی صورته، و هذا ما تشیر الیه نصوص المسیحیین الخاصه أیضا. والملحوظه الهامه التی تجدر الاشاره الیها هی ان هناک رابطه مباشره فی هذه المسأله بین خلق البشر فی صوره إلهیه و بین سیطرته علی جمیع موجودات العالم و سیادته علیهم، من منظور «العهدین».و قد جاء هذا التعلیم فی نصوص اسلامیه منها للشیعه و منها لأهل السنه، حیث نلتقی بأحادیث نحو (إن الله خلق آدم علی صورته) فی مواضع لا یستهان بها من النصوص المأثوره.و أهم ما یلفت انتباه المتلقی هنا هو ان هذه المسأله فی النصوص الاسلامیه مستمده من العهدین. بعباره أخری یتصدی هذا السؤال بأن هذا الحدیث من اختلاق المنتحلین الذین أخذوه من النصوص الیهودیه المسیحیه و أدرجوه فی النصوص الحدیثیه، أو ینحدر هذا الحدیث الی مجال الاسلام الفکری الوسیع و تعالیمه.و تلقی هذه المقاله نظرتها فی البدایه علی ما ورد فی النصوص الیهودیه والمسیحیه فی هذا المضمار، ثم تفحص وثائق هذا الحدیث و دلالته من منطق العلماء المسلمین.و بعد ذلک بنظره فاحصه فی رحاب افکار العلماء المسلمین الذین استعملوا هذا الحدیث فی بیان أهم نظریاتهم – أی نظریه الانسان الکامل – استنتجنا أن الاشتراک المحض فی تعلیم بین الادیان المختلفه لا یعود بنا الی کون ذلک التعلیم مقتبسا، و موضوع خلق الانسان فی شکل إلهی (هیاه الهیه) من أعمق التعالیم التی کانت تطرح فی الادیان الابراهیمیه دون أن تستعیر الادیان المتأخره من الادیان المتقدمه.

کلید واژه: کلیدواژه فارسی: صورت خدا، خداگونگی، اسرائیلیات، آموزه بین ادیانی، انسان کامل (کلیدواژه عربی: هیأه الله، التأله، الاسرائیلیات، التعلیم المشترک بین الادیان، الانسان الکامل)