دانش رسان |
مرکز علم و دانش کشور ارزیابی میزان هم خوانی مقادیر توموگرافیک قرنیه در دستگاه های گالیله، ارب اسکن II و توپوگرافی بر اساس پلاسیدو
در حال بارگذاری
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
ارزیابی میزان هم خوانی مقادیر توموگرافیک قرنیه در دستگاه های گالیله، ارب اسکن II و توپوگرافی بر اساس پلاسیدو دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد ارزیابی میزان هم خوانی مقادیر توموگرافیک قرنیه در دستگاه های گالیله، ارب اسکن II و توپوگرافی بر اساس پلاسیدو کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی ارزیابی میزان هم خوانی مقادیر توموگرافیک قرنیه در دستگاه های گالیله، ارب اسکن II و توپوگرافی بر اساس پلاسیدو،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن ارزیابی میزان هم خوانی مقادیر توموگرافیک قرنیه در دستگاه های گالیله، ارب اسکن II و توپوگرافی بر اساس پلاسیدو :
نام کنفرانس، همایش یا نشریه : بینا
تعداد صفحات :۱۲
هدف: ارزیابی میزان هم خوانی در اندازه گیری کراتومتری و برآمدگی مرکزی سطوح قدامی و خلفی قرنیه بین دستگاه های گالیله، ارب اسکن II و توپوگرافی بر اساس پلاسیدو.روش پژوهش: در این مطالعه آینده نگر مقایسه ای، ۱۸۴ چشم از ۹۲ بیمار که داوطلب جراحی عیوب انکساری بوده و به طور هم زمان به وسیله دستگاه های گالیله، ارب اسکن II و توپوگرافی بر اساس پلاسیدو مورد بررسی قرار گرفته بودند، مقایسه شدند. مقادیر کراتومتری و یافته های نقشه های سطوح قدامی و خلفی قرنیه با استفاده از آزمون های آنالیز واریانس و t زوجی مورد تحلیل آماری قرار گرفتند.یافته ها: میانگین مقادیر کراتومتری با دستگاه های گالیله، ارب اسکن و توپوگرافی قرنیه به ترتیب ۴۴.۳۰±۱.۴۹ دیوپتر، ۴۴.۱۱±۱.۴۷ دیوپتر و ۴۴.۶۰±۱.۵۶ دیوپتر بود. حداکثر میانگین اختلاف بین ۳ دستگاه در میزان sim K و آستیگماتیسم کمتر از ۰.۵ دیوپتر حاصل شد. در ارزیابی بهترین کره منطبق شده (BFS) قدامی و خلفی، هم خوانی بین گالیله و ارب اسکن II به ترتیب ۰.۹۶ و ۰.۹۵ محاسبه شد. حداکثر برآمدگی قسمت مرکزی قدام قرنیه اندازه گیری شده توسط ارب اسکن II و گالیله، به ترتیب ۹.۱۷±۵.۱ میکرومتر و ۳.۲±۱.۷۸ میکرومتر بود. حداکثر فرورفتگی قسمت مرکزی سطح خلفی قرنیه به وسیله ارب اسکن II و گالیله به ترتیب ۳۳.۸۴±۹.۳۳ و ۶.۸۱±۳.۷۸ میکرومتر حاصل شد.نتیجه گیری: با وجود اختلاف معنی دار در متوسط مقادیر کراتومتری، می توان از هر یک از این سه روش برای اندازه گیری این متغیرها استفاده کرد، زیرا این اختلاف ها از نظر بالینی معنی دار نمی باشند. اما در تعیین حداکثر برآمدگی سطح قدامی و خلفی بین مقادیر به دست آمده توسط گالیله و ارب اسکن، تفاوت بسیاری وجود دارد.
کلید واژه:
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.
