تجمع زیستی متیل جیوه خوراکی در فیل ماهیان جوان (Huso huso)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تجمع زیستی متیل جیوه خوراکی در فیل ماهیان جوان (Huso huso) دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تجمع زیستی متیل جیوه خوراکی در فیل ماهیان جوان (Huso huso)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تجمع زیستی متیل جیوه خوراکی در فیل ماهیان جوان (Huso huso)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تجمع زیستی متیل جیوه خوراکی در فیل ماهیان جوان (Huso huso) :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله علوم و فنون دریایی ایران

تعداد صفحات :۱۲

جیوه در اشکال مختلف آلی و معدنی ‌یک ماده سمی محسوب می شود که فاقد فعالیت بیولوژیک طبیعی در بدن موجودات است. تا به حال در اثر در معرض قرارگیری با جیوه صدمات بسیار گسترده ای از لحاظ فیزیولوژیک، تولیدمثل و بیوشیمیایی در ماهیان گزارش شده است ولی اطلاعات نسبتا کمی درباره تجمع زیستی متیل جیوه و چگونگی اثرات آن در مقادیر تحت کشنده در ماهی ها موجود است. هدف از این مطالعه بررسی جذب متیل جیوه و تجمع زیستی آن در دوره طولانی مدت از طریق خوراکی در بچه فیل ماهیان جوان، به عنوان ‌یکی از بزرگترین و مهمترین گونه های بومی و تجاری و در حال انقراض دریای خزر می باشد. برای این منظور فیل ماهیان جوان (Huso huso) با میانگین وزنی ۴±۸۶ گرم با چهار نوع جیره غذایی حاوی غلظت های مختلف متیل جیوه شامل گروه شاهد با ۰.۰۴، گروه غلظت پایین با ۰.۷۶۶، گروه غلظت متوسط با ۷.۸ و گروه غلظت بالا با ۱۶.۲۲ میلی گرم در کیلوگرم متیل جیوه طی ۷۰ روز تحت تیمار قرار گرفتند. نتایج نشان داد که تجمع متیل جیوه در ۷۰ روز به صورت خطی بوده و در عضله بچه ماهیان در ۳۵ روز اول میزان تجمع در تمامی گروه های تیماری بطور معنی ‌داری بیشتر از ۳۵ روز دوم است (P<0.05). میزان تجمع زیستی متیل جیوه در هر چهار تیمار نشان داد که بین غلظت متیل جیوه موجود در غذای بچه ماهیان و متیل جیوه در عضله رابطه مستقیم با همبستگی بالا وجود دارد (R2=0.97). بررسی میزان درصد جذب طی ۳۵ روز اول و دوم آزمایش هیچگونه اختلاف معنی‌ داری بین تیمارها نشان نداد (P>0.05)، ولی این میزان در ۳۵ روز دوم کمتر از ۳۵ روز اول کلیه گروه های تیماری بود. درصد جذب متیل جیوه در ۳۵ روز اول بین ۶۷-۵۷ درصد و در ۳۵ روز دوم بین ۴۵-۴۲ درصد متغیر بود. نتایج این مطالعه نشان داد که آلودگی جیوه می تواند اثرات زیانباری در زندگی فیل ماهی حتی در مراحل اولیه رشدی به همراه داشته باشد و عدم خروج ‌یا جابجایی آلاینده ها در دریای خزر احتمالا باعث تشدید این روند می شود.

کلید واژه: متیل جیوه، تجمع زیستی، جذب، فیل ماهی، دریای خزر