مقایسه نقش باور بیماران در همکاری با مصرف دارو در بیماری های مزمن و ارتباط آن با عوامل دموگرافیک

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه نقش باور بیماران در همکاری با مصرف دارو در بیماری های مزمن و ارتباط آن با عوامل دموگرافیک دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه نقش باور بیماران در همکاری با مصرف دارو در بیماری های مزمن و ارتباط آن با عوامل دموگرافیک  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه نقش باور بیماران در همکاری با مصرف دارو در بیماری های مزمن و ارتباط آن با عوامل دموگرافیک،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه نقش باور بیماران در همکاری با مصرف دارو در بیماری های مزمن و ارتباط آن با عوامل دموگرافیک :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشکده پزشکی اصفهان

تعداد صفحات :۱۲

مقدمه: همکاری بیماران با درمان و مصرف داروها به باور آن ها درباره ضرورت مصرف و نگرانی از عوارض داروها بستگی دارد. این مطالعه به بررسی و مقایسه تاثیر باور بیماران و نقش برخی عوامل دموگرافیک در همکاری با مصرف دارو در سه بیماری مزمن پرداخت.روش ها: این مطالعه توصیفی – تحلیلی و مقطعی در سال ۱۳۸۸ انجام شد. اطلاعات از طریق مصاحبه با ۲۱۳ بیمار مبتلا به یکی از بیماری های مزمن آسم، سرطان و یا پیوند کلیه که به داروخانه های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان مراجعه کرده بودند و با استفاده از سه پرسش نامه روا و پایا جمع آوری شد. اطلاعات مورد بررسی شامل خصوصیات دموگرافیک، باور بیماران (BMQ یا Beliefs about medicines questionnaire) و بررسی همکاری دارویی (Morisky) بود.یافته ها: ۵۵ نفر از افراد مورد بررسی مبتلا به آسم، ۷۲ نفر مبتلا به سرطان و ۸۶ نفر با کلیه پیوندی بودند. ۵۹.۲ درصد بیماران مرد و ۴۰.۸۲ درصد آن ها زن بودند. ۷۲.۸ درصد بیماران بالغ (۱۸ تا ۶۵ سال) و ۲.۲۷ درصد مسن (۶۵ تا ۷۰ سال) بودند. ۱۳.۶ درصد بیماران بی سواد، ۳۲.۹ درصد زیر دیپلم، ۲۸.۶ درصد دیپلم و ۲۴.۹ درصد تحصیلات دانشگاهی داشتند. جنس بر خلاف سن رابطه معنی داری با همکاری بیماران با مصرف دارو نداشت و سطح تحصیلات فقط در بیماران مبتلا به آسم و پیوند کلیه رابطه معنی داری با همکاری در مصرف دارو داشت. همچنین باور بیماران به ضرورت مصرف دارو با همکاری دارویی در هر سه گروه دارای ارتباط معنی داری بود، اگر چه بین خود گروه ها از این لحاظ تفاوت معنی دار بود.نتیجه گیری: باور بیماران در مورد ضرورت مصرف داروها می تواند همکاری آن ها در مصرف دارو را به خصوص در بیماری های جدی تر مانند سرطان و نارسایی کلیوی تحت تاثیر قرار دهد. مداخلات آموزشی مناسب می تواند در افراد مسن و مبتلا به بیماری های مزمن در افزایش همکاری دارویی موثر باشد.

کلید واژه: مصرف دارو، باور بیماران، همکاری، داروهای نسخه ای، بیماری های مزمن