اثر رزیگلیتازون بر آنژیوژنز قلبی در رت های نرمال و دیابتی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثر رزیگلیتازون بر آنژیوژنز قلبی در رت های نرمال و دیابتی دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثر رزیگلیتازون بر آنژیوژنز قلبی در رت های نرمال و دیابتی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثر رزیگلیتازون بر آنژیوژنز قلبی در رت های نرمال و دیابتی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثر رزیگلیتازون بر آنژیوژنز قلبی در رت های نرمال و دیابتی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشکده پزشکی اصفهان

تعداد صفحات :۱۰

مقدمه: گیرنده های فعال کننده تکثیر پروکسی زوم ها ( Peroxisome proliferator–activated receptorsیاPPAR ) گروهی از رسپتورهای هسته ای وابسته به لیگاند می باشند که به عنوان فاکتورهای نسخه برداری عمل می کنند. PPAR ها دارای ۳ ساب تایپ ، ،/ هستند. PPARها ممکن است در تنظیم آنژیوژنز دخالت داشته باشند. هدف ما در این پژوهش، بررسی اثر فعال سازی PPAR توسط رزیگلیتازون به عنوان یک آگونیست اختصاصی این ساب تایپ بر آنژیوژنز در عضله قلبی در رت های دیابتی و غیر دیابتی بود.روش ها: ۲۴ رت نر به طور تصادفی به ۴ گروه ۶ تایی تقسیم و تحت درمان قرار گرفتند. گروه ۱، شاهد که حلال دارو دریافت کردند، گروه ۲، شاهد هایی که روزانه ۸ میلی گرم بر حسب هر کیلوگرم رزیگلیتازون به صورت خوراکی دریافت کردند، گروه ۳، دیابتی هایی که حلال دارو دریافت کردند و گروه ۴، دیابتی هایی که روزانه ۸ میلی گرم بر حسب هر کیلوگرم رزیگلیتازون به صورت خوراکی دریافت کردند. همه حیوانات ۲۱ روز بعد کشته و عضله قلبی آن ها جهت ایمونوهیستوکمیستری مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان دادند که میانگین تراکم مویرگی در قلب حیوانات دیابتی کمتر از حیوانات شاهد بود (P=0.08). تجویز رزیگلیتازون نتوانست تغییر معنی داری در تراکم مویرگی قلب در حیوانات دیابتی (۱۲۱.۷۱±۱۳.۳۲ در مقابل ۱۳۶.۶۲±۷.۰۲ تعداد در میلی متر مربع) و غیر دیابتی (۱۵۳.۷۸±۱۱.۰۸ در مقابل ۱۳۵.۹۶±۴.۳ تعداد در میلی متر مربع) ایجاد کند.نتیجه گیری: یافته های ما نشان داد که دیابت با کاهش آنژیوژنز در عضله ی قلبی همراه است و فعال سازی PPAR توسط رزیگلیتازون، نتوانست آنژیوژنز را در عضله قلبی در رت های دیابتی و شاهد تغییر دهد.

کلید واژه: آنژیوژنز، دیابت، PPAR، رزیگلیتازون