بررسی اثر مکمل خوراکی روی (Zn) بر میزان آدیپونکتین پلاسما و مقاومت به انسولین در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی اثر مکمل خوراکی روی (Zn) بر میزان آدیپونکتین پلاسما و مقاومت به انسولین در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی اثر مکمل خوراکی روی (Zn) بر میزان آدیپونکتین پلاسما و مقاومت به انسولین در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی اثر مکمل خوراکی روی (Zn) بر میزان آدیپونکتین پلاسما و مقاومت به انسولین در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی اثر مکمل خوراکی روی (Zn) بر میزان آدیپونکتین پلاسما و مقاومت به انسولین در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دیابت و متابولیسم ایران (مجله دیابت و لیپید ایران)

تعداد صفحات :۱۲

مقدمه: آدیپونکتین، آدیپوکینی است که به طور اختصاصی از بافت چربی ترشح می شود و دارای خصوصیات ضد دیابتی، ضد التهابی و ضد آتروژنی است. روی در افزایش حساسیت به انسولین و تحریک برداشت گلوکز نقش دارد. علاوه بر این، روی جزء ساختاری و عملکردی PPARg می باشد که فعالیت آن با افزایش بیان آدیپونکتین و افزایش حساسیت به انسولین همراه است. در این مطالعه ما به بررسی اثرات مکمل خوراکی روی بر سطح سرمی آدیپونکتین و وضعیت مقاومت به انسولین در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ پرداخته ایم.روش ها: این پژوهش به روش کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور بر روی ۶۰ بیمار مبتلا به دیابت نوع ۲ ملیتوس مراجعه کننده به مرکز دیابت گلابچی شهرستان کاشان صورت گرفت. افراد واجد شرایط به طور تصادفی به دو گروه دریافت کننده قرص گلوکونات روی (۳۰ mg) و یا دریافت کننده دارونما تقسیم شدند و به مدت ۱۲ هفته این مکمل ها را مصرف کردند. از کلیه بیماران مورد بررسی در شروع مطالعه و در انتهای ماه سوم، جهت اندازه گیری روی سرم، نمایه های گلیسمی، آدیپونکتین و hs-CRP در حالت ناشتا، خونگیری به عمل آمد.یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد پس از ۳ ماه مصرف مکمل گلوکونات روی، میزان قند خون ناشتا در گروه مداخله کاهش و در گروه دارونما افزایش یافت؛ ولی هیچ یک از این تغییرات از نظر آماری معنی دار نبود. در گروه مداخله، سطح HbA1c کاهش و میزان آدیپونکتین سرم افزایش معنی داری یافت (به ترتیب P=0.005، ۰.۰۵=P) ولی در مقایسه با گروه دارونما اختلاف آنها معنی دار نبود. انسولین سرم نیز در گروه مداخله نسبت به گروه دارونما افزایش معنی داری یافت (۰.۰۳=P). تنها میزان قند خون ناشتا با تعدیل متغیرهای مخدوش گر نسبت به گروه دارونما کاهش معنی داری داشت (۰.۰۰۶=P). مصرف مکمل روی تاثیر معنی داری بر HOMA و شاخص التهابی hs-CRP نداشت.نتیجه گیری: در مطالعه حاضر مصرف مکمل روی با کاهش گلوکز ناشتای سرم همراه بود ولی در مورد تاثیر آن بر آدیپونکتین سرم، به مطالعات بیشتری نیاز است.

کلید واژه: آدیپونکتین، روی، مقاومت به انسولین، دیابت نوع ۲، کارآزمایی بالینی