بررسی تاثیر توانبخشی دهلیزی در درمان سالمندان مبتلا به سرگیجه خوش خیم وضعیتی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی تاثیر توانبخشی دهلیزی در درمان سالمندان مبتلا به سرگیجه خوش خیم وضعیتی دارای ۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی تاثیر توانبخشی دهلیزی در درمان سالمندان مبتلا به سرگیجه خوش خیم وضعیتی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی تاثیر توانبخشی دهلیزی در درمان سالمندان مبتلا به سرگیجه خوش خیم وضعیتی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی تاثیر توانبخشی دهلیزی در درمان سالمندان مبتلا به سرگیجه خوش خیم وضعیتی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی همدان

تعداد صفحات :۵

مقدمه و هدف: با ورود به دوره سالمندی تغییرات بارزی در عملکرد فیزیولوژیک سیستم های درگیر درسیستم تعادلی بدن رخ می دهد و ممکن است مشکلات متعددی را برای سالمندان در پی داشته باشد. استفاده از توانبخشی دهلیزی رویکرد مفیدی در درمان بیماران مبتلا به سرگیجه می باشد. تاکنون مطالعات اندکی به بررسی تاثیر توانبخشی دهلیزی در جمعیت سالمند مبتلا به سرگیجه پرداخته اند. هدف از انجام این مطالعه، تعیین تاثیر توانبخشی دهلیزی بر بهبود علائم سالمندان مبتلا به سرگیجه خوش خیم وضعیتی (BPPV)؛Benign Paroxysmal Positional Vertigo بود. روش کار: در این مطالعه مقطعی تحلیلی تعداد ۴۶ فرد سالمند (محدوده سنی ۷۲-۶۱ سال) مبتلا به (BPPV) که به شیوه غیر احتمالی آسان انتخاب شده بودند مورد ارزیابی قرار گرفتند. کلیه بیماران سالمندی که با علائم سرگیجه محیطی به درمانگاه گوش و حلق و بینی بیمارستان امام خمینی اهواز مراجعه می کردند در ابتدا توسط متخصص گوش و حلق و بینی معاینه می شدند و تاریخچه گیری کاملی از آن ها صورت می پذیرفت. سپس جهت ارزیابی دقیقتر، بیماران تحت آزمایش VNG قرار می گرفتند. در مرحله بعد بیماران انتخاب شده تحت درمان توانبخشی وستیبولار (VR) به روش Epley قرار گرفتند و پس از اتمام دوره درمانی، نتایج DHI و VNG آن ها مجددا ثبت شد. ارزیابی تاثیر توانبخشی وستیبولار از طریق مقایسه یافته های DHI و VNG در قبل و بعد از انجام تمرینات صورت گرفت. تجزیه و تحلیل اطلاعات از طریق آزمون تی زوج و با استفاده از نرم افزار SPSS 15 صورت پذیرفت. نتایج: میانگین سن بیماران مورد مطالعه ۴.۵ ± ۶۷.۲۸ سال بود. انجام برنامه VR باعث کسب نتایج هالپایک (آزمون وضعیتی) طبیعی در ۳۱ نفر (۶۷.۴ درصد) و کاهش شدید دامنه نیستاگموس ها در ۹ نفر گردید. در این مطالعه بین دامنه نیستاگموس های مشاهده شده و امتیازات DHI – در حالت قبل از درمان – همبستگی آماری معناداری مشاهده گردید (۰.۷۷=r). انجام VR باعث کاهش معنادار میانگین امتیازات DHI در وضعیت پس از توانبخشی وستیبولار (۱۶.۱۲ ± ۵۳.۲۶) نسبت به وضعیت قبل از آن (۹.۲۳ ± ۱۵.۳۶) گردید (۰.۰۰۱>P-value). نتیجه نهایی: به طور کلی یافته های این مطالعه نشان داد که توانبخشی دهلیزی روش بسیار مفیدی در درمان سالمندان مبتلا به سرگیجه می باشد. عدم درمان مناسب سرگیجه در این قشر، آن ها را در معرض آسیب های جدی ناشی از عدم تعادل از جمله شکستگی های استخوانی و معلولیت های طولانی که منجر به ناتوانی در انجام فعالیت های روزمره می گردد، قرار می دهد.

کلید واژه: توانبخشی دهلیزی، سالمند، سرگیجه خوش خیم وضعیتی