مقاله میزان توسل به دعا در بیماران همودیالیزی استان گلستان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله میزان توسل به دعا در بیماران همودیالیزی استان گلستان دارای ۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله میزان توسل به دعا در بیماران همودیالیزی استان گلستان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله میزان توسل به دعا در بیماران همودیالیزی استان گلستان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله میزان توسل به دعا در بیماران همودیالیزی استان گلستان :

مقاله میزان توسل به دعا در بیماران همودیالیزی استان گلستان که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در تابستان ۱۳۸۹ در پرستاری مراقبت ویژه IRANIAN JOURNAL OF CRITICAL CARE NURSING (IJCCN) از صفحه ۷۵ تا ۷۹ منتشر شده است.
نام: میزان توسل به دعا در بیماران همودیالیزی استان گلستان
این مقاله دارای ۵ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله توسل
مقاله دعا
مقاله بیماران همودیالیزی

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
اهداف: اعتقادات مذهبی عامل مهمی در حمایت روحی بیماران است. برای احساس راحتی بیشتر و کسب توان دوباره به منظور حرکت به سوی تطابق بیشتر با بیماری، باید به قدرت خدا تکیه نمود. اعمال مذهبی، دعا و نیایش نه تنها بر حالات عاطفی بلکه بر کیفیات بدنی فرد تاثیر می گذارد و گاهی در چند لحظه یا چند روز بیماری جسمی را بهبود می بخشد. این مطالعه با هدف بررسی میزان توسل به خدا در بیماران همودیالیزی صورت گرفت.
روش ها: در این مطالعه توصیفی – مقطعی تک گروهی و تک مرحله ای، ۲۴۵ بیمار دیالیزی مراجعه کننده به مرکز همودیالیز استان گلستان به روش مبتنی بر هدف انتخاب شدند. اطلاعات از طریق پرسش نامه تناوب دعای مراویگلیا جمع آوری شد. داده ها با کمک نرم افزار SPSS 16 و آمار توصیفی و آزمون فریدمن مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: میزان توسل به دعا ۹۸±۱۷۳۹ بود. ۹۸۴% نمونه ها به میزان زیاد از دعا استفاده می کردند. نمره تناوب دعا ۶۶±۹۵۲، تجربه قبلی دعا ۴۶±۴۶۹ و نگرش دعا ۳۱±۳۱۸ بود. در بعد تناوب دعا، ۴۴۵% به طور مداوم از خدا به خاطر نعمت هایش تشکر می نمودند و ۴۲% نیز به طور مداوم از خداوند یاری می طلبیدند. در بعد تجربه قبلی دعا، ۸۸% در گذشته معتقد بودند که «خدا گاهی بیماران را شفا می دهد». در بعد نگرش، ۴۰% موافق بودند که خداوند مراقب آنهاست. بین ابعاد دعا ارتباط معنی داری مشاهده شد (p<0.01).
نتیجه گیری: میزان توسل به دعا در بیماران همودیالیزی در سطح بالایی قرار دارد.