مقاله تاثیر برقراری ارتباط پرستار با بیمار بر میزان اضطراب، افسردگی و استرس بیماران بخش اورژانس

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله تاثیر برقراری ارتباط پرستار با بیمار بر میزان اضطراب، افسردگی و استرس بیماران بخش اورژانس دارای ۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تاثیر برقراری ارتباط پرستار با بیمار بر میزان اضطراب، افسردگی و استرس بیماران بخش اورژانس  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تاثیر برقراری ارتباط پرستار با بیمار بر میزان اضطراب، افسردگی و استرس بیماران بخش اورژانس،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تاثیر برقراری ارتباط پرستار با بیمار بر میزان اضطراب، افسردگی و استرس بیماران بخش اورژانس :

مقاله تاثیر برقراری ارتباط پرستار با بیمار بر میزان اضطراب، افسردگی و استرس بیماران بخش اورژانس که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در بهار ۱۳۸۹ در پرستاری مراقبت ویژه IRANIAN JOURNAL OF CRITICAL CARE NURSING (IJCCN) از صفحه ۷ تا ۱۲ منتشر شده است.
نام: تاثیر برقراری ارتباط پرستار با بیمار بر میزان اضطراب، افسردگی و استرس بیماران بخش اورژانس
این مقاله دارای ۶ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله افسردگی
مقاله اضطراب
مقاله استرس
مقاله بخش اورژانس
مقاله ارتباط موثر

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
اهداف: تعامل پرستار – بیمار در سیستم های بهداشتی- درمانی، به ویژه در بخش های فوریتی حایز اهمیت است. این مطالعه با هدف بررسی میزان اثربخشی ارتباط پرستار – بیمار در کاهش حالات هیجانی (اضطراب، استرس، و افسردگی) -بیماران بخش اورژانس انجام شد.
روش ها: این پژوهش نیمه تجربی در بخش اورژانس یکی از بیمارستان های شهر تهران از خرداد تا آذر سال ۱۳۸۷ انجام شد. جامعه پژوهش کلیه بیماران مراجعه کننده به بخش اورژانس بودند که حداقل ۳ ساعت بستری شدند. دو گروه آزمون و شاهد (هر کدام ۱۵۰ بیمار) به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. گروه آزمون تحت مراقبت پرستاران آموزش دیده در زمینه نحوه ارتباط با بیمار قرار گرفتند. پرستاران گروه شاهد چنین آموزشی ندیده بودند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسش نامه های اطلاعات جمعیت شناختی و مقیاس اضطراب، افسردگی و استرس ۲۱ سوالی استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 13 و آزمون های مجذور کای، من-ویتنی و تی مستقل تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: ۲۰۷% بیماران گروه شاهد دارای افسردگی شدید، ۲۴۶% دارای اضطراب شدید و ۴۱۳% دارای استرس شدید بودند. در گروه آزمون، ۲۲۱% بیماران دارای افسردگی شدید، ۲۰۳% دارای اضطراب شدید و ۳۵۶% دارای استرس شدید بودند. اختلاف مقادیر در هیچ یک از موارد بین دو گروه معنی دار نبود (p>0.05).
نتیجه گیری: به طور کلی، میزان استرس، اضطراب و افسردگی در بیماران اورژانس زیاد است. اجرای پروتکل «برقراری ارتباط موثر با بیمار» توسط پرستاران باعث کاهش معنی دار میزان افسردگی، استرس و اضطراب بیماران نمی شود.