بررسی مقایسه ‌ای حضور آنتی ‌بادی ‌های ANA ،Anti DNA ،SMA و RF سرم در ضایعات لیکن پلان و واکنش‌ های لیکنوئید دارویی و تماسی دهان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی مقایسه ‌ای حضور آنتی ‌بادی ‌های ANA ،Anti DNA ،SMA و RF سرم در ضایعات لیکن پلان و واکنش‌ های لیکنوئید دارویی و تماسی دهان دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی مقایسه ‌ای حضور آنتی ‌بادی ‌های ANA ،Anti DNA ،SMA و RF سرم در ضایعات لیکن پلان و واکنش‌ های لیکنوئید دارویی و تماسی دهان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی مقایسه ‌ای حضور آنتی ‌بادی ‌های ANA ،Anti DNA ،SMA و RF سرم در ضایعات لیکن پلان و واکنش‌ های لیکنوئید دارویی و تماسی دهان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی مقایسه ‌ای حضور آنتی ‌بادی ‌های ANA ،Anti DNA ،SMA و RF سرم در ضایعات لیکن پلان و واکنش‌ های لیکنوئید دارویی و تماسی دهان :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشکده دندان پزشکی اصفهان

تعداد صفحات :۹

مقدمه: واکنش ‌های لیکنوئید دهانی به گروهی از بیماری هایی اطلاق می شود که قابل تشخیص از لیکن پلان دهانی از نظر بالینی و بافت شناسی نباشد. در سال‌ های اخیر هر دو مورد، بیماری التهابی وابسته به سلول ‌های T (T-Cell Mediated Inflammatory Disease) محسوب شده است. هدف از این مطالعه دست یافتن به معیار های بیشتر جهت تفکیک این دو بیماری بود.مواد و روش‌ ها: در این مطالعه توصیفی تحلیلی از ۸۰ بیمار، شامل ۵۹ زن و ۲۱ مرد، نمونه بیوپسی تهیه و جهت تشخیص هیستوپاتولوژی بر اساس معیارهای WHO به آزمایشگاه ارسال گردید. سرم خون بیمار توسط روش الیزا برای حضور اتوآنتی بادی ‌های ANA،Anti-ds DNA ،SMA و RF بررسی شد. در نهایت اطلاعات توسط روش ‌های آماری t-test و c2 در نرم افزار SPSS مورد ارزیابی قرار گرفت (a=0.05).یافته ‌ها: میانگین سنی در ضایعات لیکن پلان دهانی ۴۸.۶۳ و در واکنش های لیکنوئیدی دهانی ۴۹.۳۸ سال بود. اختلاف معنی ‌داری در میانگین میزان ANA و RF در دو گروه مبتلا وجود نداشت (p value>0.05). در سرم هیچ یک از بیماران مبتلا اثری از Anti-ds DNA وSMA پیدا نشد و اختلاف معنی داری در میانگین میزان این آنتی بادی‌ ها وجود نداشت (p value<0.05).نتیجه ‌‌گیری: با توجه به محدودیت های این مطالعه، بین حضور یا عدم حضور اتوآنتی بادی ‌های ANA، SMA، Anti-DNA و RF در دو گروه لیکن پلان و واکنش ‌های لیکنوئید تفاوت وجود نداشت.

کلید واژه: لیکن پلان دهانی، واکنش ‌های لیکنوئیدی، اتوآنتی ‌بادی ‌ها، بیماری اتوایمیون