بررسی میزان مواد نفتی حل شده در آبخوان زیر پالایشگاه نفت تهران

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی میزان مواد نفتی حل شده در آبخوان زیر پالایشگاه نفت تهران دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی میزان مواد نفتی حل شده در آبخوان زیر پالایشگاه نفت تهران  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی میزان مواد نفتی حل شده در آبخوان زیر پالایشگاه نفت تهران،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی میزان مواد نفتی حل شده در آبخوان زیر پالایشگاه نفت تهران :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : علوم محیطی

تعداد صفحات :۱۶

مشکلات زیست محیطی متعددی در نتیجه توسعه بی رویه شهر تهران ایجاد شده است. از مهمترین آنها می توان به وجود تاسیسات نفتی در آبخوان جنوب تهران، عدم رعایت معیارهای زیست محیطی از سوی شرکت های نفتی مربوطه وضعیت نامناسب فاضلاب های شهری و صنعتی منطقه نام برد. هدف از این مطالعه بررسی آلودگی نفتی آبخوان زیر پالایشگاه نفت تهران می باشد. منطقه مورد مطالعه با مساحت ۹۰۰ هکتار شامل بخشی از آبخوان اصلی دشت تهران است که در محدوده شهرستان ری واقع می باشد. متوسط درجه حرارت، بارندگی و تبخیر سالانه این منطقه به ترتیب برابر ۱۷oC، ۲۰۰mm و ۲۵۰۰mm می باشند. در این راستا اقدام به نمونه برداری از ۸ منبع آب زیرزمینی و سنجش نمونه ها در اسفندماه سال ۸۷ (سال پرآبی) و خردادماه سال ۸۸ (سال کم آبی) شده است. داده ها به صورت گراف هایی ارائه شده و با مقادیر استاندارد جهانی مقایسه گردیده است. نتایج حاصل از سنجش های آزمایشگاهی نمونه ها برای پارامترهایBOD ، COD، Oil&Grease، Phenol، TPHs، هیدروکربن های آروماتیک و آلیفاتیک، نشان می دهند که مقادیر COD در فصل پرآبی بین (۱۰-۵۵۰۰ mg/L)،BOD در محدوده (۱-۳۰۵۵۵ mg/L)، Phenol بین(۰.۰۱-۰.۰۸ mg/L) ، Oil در محدوده ((۵-۱۳۰ mg/L و TPHs در محدوده (۰.۰۵-۲۵.۵ mg/L)، هیدروکربن های آلیفاتیک بین(۱.۷-۰.۰۰۱ mg/L) ، هیدروکربن های آروماتیک بین (۰.۰۳۴-۲.۱۳ mg/L) می باشد. نتایج حاکی از این مطلب می باشد که ایستگاه های شماره ۴ (باقرآباد)، ۵ (اسماعیل آباد) و ۳ (عظیم آباد) دارای آلودگی نفتی بیشتری می باشد. به عبارت دیگر محدوده روستاهای درسون آباد، اسماعیل آباد، عظیم آباد نسبت به روستاهای خیرآباد، باقرآباد، شهر سنگ و ضلع غربی پالایشگا آلوده تر می باشد. همچنین این مقادیر در فصل کم آبی (که سوخت پالایشگاه گاز طبیعی می باشد) نسبت به فصل پرآبی (که سوخت پالایشگاه گازوئیل می باشد و سطح آب زیرزمینی بالاتر است) کاهش داشته است. نتایج این تحقیق گویای نامناسب بودن بخش عمده این منابع برای مصارف شرب و کشاورزی می باشد و پساب خروجی پالایشگاه تهران و کانال هدایت کننده فاضلاب شهر تهران به محدوده مطالعاتی و همچنین نشت از خطوط انتقال فراورده های پالایشی و نتایج متعلق به شرکت های نفتی مهم ترین منشاهای آلودگی آبهای زیرزمینی منطقه می باشند.

کلید واژه: هیدروکربن های نفتی، آبخوان، پالایشگاه نفت تهران، هیدروکربن های آلیفاتیک و آروماتیک