بررسی تاثیر افزودنی های یونوفور سالینومایسین و مادورامایسین بر عملکرد، اجزای لاشه و غلظت تعدادی از املاح سرم خون جوجه های گوشتی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی تاثیر افزودنی های یونوفور سالینومایسین و مادورامایسین بر عملکرد، اجزای لاشه و غلظت تعدادی از املاح سرم خون جوجه های گوشتی دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی تاثیر افزودنی های یونوفور سالینومایسین و مادورامایسین بر عملکرد، اجزای لاشه و غلظت تعدادی از املاح سرم خون جوجه های گوشتی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی تاثیر افزودنی های یونوفور سالینومایسین و مادورامایسین بر عملکرد، اجزای لاشه و غلظت تعدادی از املاح سرم خون جوجه های گوشتی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی تاثیر افزودنی های یونوفور سالینومایسین و مادورامایسین بر عملکرد، اجزای لاشه و غلظت تعدادی از املاح سرم خون جوجه های گوشتی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : دامپزشکی (پژوهش و سازندگی)

تعداد صفحات :۱۲

این آزمایش به منظور مطالعه اثر داروهای یونوفور ضدکوکسیدیوز (سالینومایسین، مادورامایسین و نسبت ترکیبی آنها) بر عملکرد، صفات کیفی لاشه و غلظت تعدادی از املاح سرم خون جوجه های گوشتی انجام گرفت. آزمایش شامل ۴ تیمار ۱) جیره پایه، ۲) جیره پایه با ۶۰ میلی گرم سالینومایسین در هر کیلوگرم جیره ۳) جیره پایه با ۵ میلی گرم مادورامایسین در کیلوگرم جیره و ۴) جیره پایه با ۳۰ میلی گرم سالینومایسین و ۲.۵ میلی گرم مادورامایسین در کیلوگرم جیره بود. برای انجام این آزمایش از ۲۷۲ قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه از سویه تجاری (راس- ۳۰۸) در ۱۶ تکرار ۱۷ قطعه ای در قالب طرح کاملا تصادفی، استفاده شد. برای تغذیه جوجه ها در طول دوره آزمایش (۵۶-۱ روزگی)، از جیره غذایی بر پایه ذرت-کنجاله سویا استفاده شد. نتایج نشان دادند که استفاده از ترکیب دو یونوفور موجب کاهش وزن بدن در سنین ۴۲، ۵۶ روزگی و کل دوره پرورش می گردد (P<0.05)، در صورتی که بین گروه های دریافت کننده سالینومایسین و مادورامایسین اختلاف معنی داری در رابطه با افزایش وزن وجود نداشت. مصرف غذا در گروه های دریافت کننده داروهای ترکیبی در سن ۴۲ روزگی کاهش یافت (P<0.05)، در صورتی که در سنین ۲۱، ۵۶ روزگی و کل دوره، اختلاف معنی داری از لحاظ مصرف غذا بین گروه های آزمایشی وجود نداشت. ضریب تبدیل غذایی در گروه های دریافت کننده سالینومایسین نسبت به سایر گروه ها کاهش یافت (P<0.05). درصد تلفات تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. اثر نوع دارو بر روی درصد چربی حفره شکمی و میزان کلسیم سرم خون معنی دار بود (P<0.05).

کلید واژه: جوجه گوشتی، سالینومایسین، عملکرد، مادورامایسین، یونوفور