زایموگرافی درون گروهی جدایه های گروه آناستوموزی AG1-IA قارچ Rhizoctonia solani، عامل بیماری سوختگی غلاف برنج در استان گلستان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 زایموگرافی درون گروهی جدایه های گروه آناستوموزی AG1-IA قارچ Rhizoctonia solani، عامل بیماری سوختگی غلاف برنج در استان گلستان دارای ۲۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد زایموگرافی درون گروهی جدایه های گروه آناستوموزی AG1-IA قارچ Rhizoctonia solani، عامل بیماری سوختگی غلاف برنج در استان گلستان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی زایموگرافی درون گروهی جدایه های گروه آناستوموزی AG1-IA قارچ Rhizoctonia solani، عامل بیماری سوختگی غلاف برنج در استان گلستان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن زایموگرافی درون گروهی جدایه های گروه آناستوموزی AG1-IA قارچ Rhizoctonia solani، عامل بیماری سوختگی غلاف برنج در استان گلستان :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : بیماریهای گیاهی

تعداد صفحات :۲۰

Rhizoctonia solani یکی از قارچ های بیماریزا است که خسارت عمده ای به محصولات مختلف زراعی وارد می سازد. زیرگروه آناستوموزی AGI-IA این قارچ، برنج را مورد حمله قرار داده و باعث ایجاد بیماری سوختگی غلاف برنج می شود. این بیماری به عنوان یکی از مهمترین بیماری های قارچی در مناطق برنجکاری دنیا شناخته شده است. در این مطالعه پس از جداسازی، خالص سازی و تعیین گروه آناستوموزی، ۷۵ جدایه قارچ R. solani AG1-IA، بعنوان عامل بیماری مورد شناسایی قرار گرفت. جهت بررسی ژنتیکی و شناسایی هر چه دقیق تر جدایه های قارچ R. solani AGI-IA، نشانگر پکتیک زایموگرام مورد استفاده قرار گرفت. در مطالعه الکتروفورزی آنزیم پکتیناز دو جایگاه یکی برای آنزیم پلی گالاکتوروناز (PG) و دیگری برای پکتین استراز (PE) شناسایی شد. حضور یا عدم حضور هر باند بوسیله محاسبه مقدار Rf مشخص گردید. پس از بررسی یافته ها، ۱۵ باند پلی گالاکتوروناز (PG) و ۳ باند پکتین استراز (PE) شناسایی شد. فراوانی باندها در الگوهای زایموگرمی بدست آمده بین ۸ تا ۱۷ عدد نوسان داشت. در نهایت شش الگوی آنزیمی برای جدایه های مورد مطالعه بدست آمد. پس از تهیه ماتریکس تشابه، بر اساس فراوانی باندها، میزان تشابه ژنتیکی بین ۶۲% تا ۸۸% محاسبه شد. دندروگرام رسم شده دارای دو شاخه اصلی بود که در یک شاخه تنها ZP3 قرار گرفت و در گروه دیگر الگوها آنزیمی ZP1 ZP2 ,ZP4 ,ZP5 و ZP6 قرار گرفتند. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که اگر چه گروه آناستوموزی عامل بیماری سوختگی غلاف، AG1-IA است اما جدایه های این گروه آناستوموزی خود دارای تنوع درون گروهی می باشد. این تنوع بصورت تولید الگو های آنزیمی متفاوت مشاهده می شود. این تنوع در ایزوانزیم های پکتیناز می تواند پتانسیل های مختلفی به بیمارگر بدهد.

کلید واژه: سوختگی غلاف برنج، پکتیک زایموگرام، Rhizoctonia solani